Επειδή κάποτε πρέπει να αποκτήσουμε ΚΑΙ μνήμη ΚΑΙ κρίση ΚΑΙ πολιτική ταυτότητα και ορμώμενος απο το γεγονός του γκάλλοπ της ALCO που θέλει οι δύο στους τρείς Ελληνες να ...νοσταλγούν την πρωθυπουργία του Ανδρέα Παπανδρέου, σας παραθέτω σήμερα ένα μέρος μόνο απο τον μακρύ κατάλογο των οικονομικών και πολιτικών εγκλημάτων του ΠΑΣΟΚ που έμειναν ατιμώρητα...

Ιστορική Επιμέλεια - Διορθώσεις: Πύρινος Λόγιος

Τα μεγάλα σκάνδαλα των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ, σκάνδαλα πολλά εκ των οποίων παραμένουν χωρίς να έχουν διερευνηθεί και χωρίς βέβαια να αποδοθούν οι ευθύνες από τη Δικαιοσύνη σε εκείνους που πρωταγωνίστησαν σε αυτά έρχονται ξανά στο προσκήνιο μετά την καταδίκη σε ισόβια κάθειρξη για υπεξαίρεση δημοσίου χρήματος του πρώην βουλευτή της ΝΔ και δημάρχου Θεσσαλονίκης, Βασίλη Παπαγεωργόπουλου.

Αυτό γιατί ο Β.Παπαγεωργόπουλος είναι ο πρώτος πρώην πολιτικός που καταδικάζεται με την ανώτατη των ποινών, αυτή της ισόβιας κάθειρξης για την κατάχρηση δημόσιου χρήματος.

Μοιραία επομένως οι σκέψεις οδηγούνται σε άλλα, πολύ μεγαλύτερα οικονομικά και πολιτικά εγκλήματα τα οποία απασχόλησαν την ελληνική κοινή γνώμη στο παρελθόν, αλλά που είτε «ξεχάστηκαν» είτε οι υπεύθυνοι για αυτά ουδέποτε λογοδότησαν στη Δικαιοσύνη. Ελέω του...μεγάλου "σουλτάνου", του Ανδρέα Παπανδρέου.

Το ΠΑΣΟΚ του Παπανδρέου, «εισήγαγε» στην πολιτική σκηνή της χώρας και σε ευρεία κλίμακα τη διασύνδεση της κατάχρησης δημόσιου χρήματος με αυτή του κομματικού κράτους, εξυπηρετώντας το στενό αλλά και ευρύτερο κομματικό καθεστώς.

Από τα σκάνδαλα αυτά οδηγηθήκαμε σε μια σταδιακή απαξίωση του πολιτικού συστήματος αλλά και από εκεί οδηγηθήκαμε στην κατάλυση κάθε έννοιας αξιοκρατίας –αφού οι ημέτεροι του καθεστώτος - είχαν προνομιακή μεταχείριση και ύποπτά κέρδη. Από την έλλειψη αξιοκρατίας επλήγη θανάσιμα ο δημόσιος φορέας και χαρακτήρας του κράτους και σε κάθε παραγωγική του δραστηριότητα και αυτό είχε ως αποτέλεσμα την εξάπλωση του ιού της διαφθοράς και της έλλειψης παραγωγής και στον ιδιωτικό τομέα, ο οποίος έτσι «διασυνδέθηκε» με το κράτος μέσω της διαφθοράς. Δηλαδή τα γνωστά διαπλεκόμενα.

Ένα από τα πρώτα σκάνδαλα των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ ήταν αυτό που έμεινε στην ιστορία γνωστό ως σκάνδαλο του Καλαμποκιού. Αφορά την λαθραία εισαγωγή χιλιάδων τόνων γιουγκοσλαβικού καλαμποκιού από κρατική εταιρεία και την εξαγωγή του στη συνέχεια σε χώρες της Ευρώπης ως ελληνικό. Τα κέρδη από την «κομπίνα» υπερέβησαν τα 1,5 εκατομμύρια δολάρια ενώ στα παραστατικά εμφανίστηκαν μόνο 1 εκατομμύριο δρχ.!

Ο υφυπουργός Οικονομικών Ν. Αθανασόπουλος, παραπέμφθηκε για την υπόθεση μόλις το ...1989, δηλαδή την περίοδο όπου ο Παπανδρέου ήταν στο Χέρφιλντ νοσηλευόμενος με βαριά καρδιοαγγειακή πάθηση (επομένως δεν μπορούσε εκ των πραγμάτων να παρέμβη σθεναρά), δικάστηκε το 1990 (ηθική αυτουργία σε έκδοση ψευδών βεβαιώσεων, χρήση πλαστού εγγράφου, απλή συνέργεια σε νόθευση βιβλίων απόπλου-κατάπλου λιμεναρχείου Καβάλας), καταδικάστηκε σε ποινή φυλάκισης τριών ετών και έξι μηνών αλλά η διεφθαρμένη Βουλή, όμως, τη 17η Ιανουαρίου 1994, συγκατατέθεσε στην άρση των εννόμων συνεπειών αυτής της καταδίκης!

- Το σκάνδαλο της Αγροτικής Ασφαλιστικής. Πέραν των παρανομιών που αποκαλύφθηκαν και της διασπάθισης δημοσίου χρήματος, εξασφάλιζε, την δεύτερη τετραετία του ΠΑΣΟΚ, στα διευθυντικά της στελέχη, μισθούς από 25 έως 33 εκατομμύρια δρχ. μηνιαίως, με τη μέθοδο των προμηθειών.

- ΕΤΒΑ 1: Σκάνδαλο 1,5 δισ. δραχμών σε βάρος της ΕΤΒΑ και δύο θυγατρικών ναυτιλιακών εταιρειών της με την αγορά πλοίων από δύο άγνωστες κυπριακές εταιρείες φαντάσματα, οι οποίες εμφανίζονταν χωρίς κεφάλαια και χωρίς μετόχους.

- ΕΤΒΑ 2: 2002 Σκάνδαλο πολλών δισεκατομμυρίων δραχμών στην ΕΤΒΑ Finance, θυγατρική εταιρεία της ΕΤΒΑ. Κύκλωμα στο οποίο συμμετείχαν ανώτερα στελέχη της εταιρείας προέβαινε σε παράνομες τοποθετήσεις κεφαλαίων της ΕΤΒΑ Finance ζημιώνοντας τόσο την τράπεζα όσο και το ελληνικό δημόσιο.

Η διαδικασία ήταν η εξής: Εκδίδονταν επιταγές των προς κατάθεση ποσών σε όνομα φυσικού προσώπου που εμφανιζόταν ως υπάλληλος της Εurobank, με σκοπό την κατάθεση της επιταγής στην τράπεζα. Μετά την κατάθεση, λάμβανε αποδεικτικό το οποίο παρέδιδε στην ΕΤΒΑ Finance. Όπως όμως αποκαλύφθηκε από την έρευνα, το πιστοποιητικό αυτό ήταν πλαστό. Στην πραγματικότητα, τα διαθέσιμα κατετίθεντο σε λογαριασμό τρίτου προσώπου που διατηρούσε κωδικό σε χρηματιστηριακή εταιρεία. Τα χρήματα αυτά δεν κατατίθεντο - όπως θα έπρεπε - στο όνομα της ΕΤΒΑ Finance.  Στο κύκλωμα εμπλέκονταν ο διευθύνων σύμβουλος της ΕΤΒΑ Finance Σπύρος Στεφανάτος, ο διευθυντής Γιώργος Καραγιαννίδης, ο προϊστάμενος του Λογιστηρίου Δημήτρης Φραγκοδημητρόπουλος και η προϊσταμένη οικονομικών υπηρεσιών Γεωργία Σμπαρούνη, οι οποίοι είχαν τεθεί σε διαθεσιμότητα

- Σκάνδαλο πλαστογραφίας στο υπουργικό συμβούλιο! Ο γραμματέας του υπουργικού συμβουλίου Κώστας Ζώρας διώχθηκε για πλαστογραφία με σκοπό την παράνομη παράταση δύο νομικών συμβούλων της Τραπέζης της Ελλάδος.

- «Υπόθεση Γιώργου Δρέγου» :ο πολυθεσίτης (ένας εκ των πολλών) δικηγόρος του ΠΑΣΟΚ. Ως νομικός σύμβουλος του Οργανισμού Σχολικών Κτιρίων απαίτησε «λάδωμα» 15 εκατομμυρίων δραχμών από ιδιοκτήτη οικοπέδου για να συμπεριληφθεί το οικόπεδό του, στους σχεδιασμούς του Οργανισμού.

- ΠΡΟΜΕΤ 1: «Ο πικρός καφές»: Ενώ η επίσημη τιμή του εισαγόμενου καφέ κατά τόνο ήταν 1500 δολάρια, η κρατική ΠΡΟΜΕΤ τον εισήγαγε λαθραία, υπερτιμολογώντας στα 2000 δολάρια τον τόνο.

- ΠΡΟΜΕΤ 2: «Τα σάπια ξύλα». Η ΠΡΟΜΕΤ αγόρασε από φιλανδική εταιρεία εξαγωγών ξυλείας ποσότητες καυσόξυλων έναντι του εξωφρενικού τότε ποσού των 250 εκατομμυρίων δρχ., η οποία κρίθηκε ακατάλληλη από τους Έλληνες ξυλουργούς και τελικά σάπισε στο λιμάνι της Ελευσίνας

- Σκάνδαλο ΑΓΡΕΞ: Σειρά από κομπίνες και υπεξαιρέσεις αποκαλύφθηκαν και στις «Αγροτικές Εξαγωγές» (ΑΓΡΕΞ)

- Αριστείδης Χρήστου. Καταχράστηκε από την Εθνική Τράπεζα 147 εκατομμύρια δρχ. Στην υπόθεση εμπλέκονταν και η πρώην γραμματέας του Μένιου Κουτσόγιωργα.

- Αθανάσιος Πόπωτας: Ο φιλόδοξος εκδότης φιλοπασοκικών εντύπων, εκ των οποίων όλες αποδείχτηκαν βραχύβιες, τιμωρήθηκε με ποινή φυλάκισης πέντε ετών για κατάχρηση 57 εκατομ. δρχ. από την Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος. Εξαφανίστηκε για να μην εκτίσει την ποινή του. Ακόμη αγνοείται η τύχη του... Η υπόθεση Πόπωτα εκφράζει ακριβώς αυτή τη νοοτροπία που εισήχθη στην Ελλάδα με τις πρώτες κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ. Αυτή δηλαδή του μικρομεσαίου στελέχους που χρησιμοποίησε τους κομματικούς μηχανισμούς για να ανελιχθεί οικονομικά.

- Μαυράκης 1:  Διοικητής της ΔΕΗ που απηλλάγη δια βουλευμάτων από δύο υποθέσεις που τον βάρυναν. έγραψε ιστορία με το δωράκι που «έδωσε στον εαυτό του», των 500 εκατομμυρίων δρχ.

- Μαυράκης 2:  Ο Μαυράκης βρέθηκε ξανά στην επικαιρότητα με τη συμφωνία για αγορά ηλεκτρικής ενέργειας από την Αλβανία, προκαλώντας ζημιά 120 εκατομμυρίων δρχ. στη ΔΕΗ, σύμφωνα και με το απαλλακτικό βούλευμα που αφορούσε την υπόθεση. Κλασσική περίπτωση «απαλλακτικής ατιμωρησίας».

- ΚΥΔΕΠ:  «Το σκάνδαλο του σταριού». Ένα σκάνδαλο που ζημίωσε τους Έλληνες αγρότες με το ποσό των 910 εκατομμυρίων δρχ. Χρησιμοποιήθηκαν δύο εταιρείες, ως μεσάζοντες, για το ξεπούλημα των προϊόντων της ΚΥΔΕΠ με αποτέλεσμα να κερδίσουν δισεκατομμύρια οι δύο αυτές εταιρείες εις βάρος του ελληνικού δημοσίου.

- Μιχάλης Σταματελάτος. Ο υποδιευθυντής του υποκαταστήματος της Ιονικής & Λαϊκής  Τράπεζας (απορροφήθηκε αργότερα απο τη EuroBank), που υπεξαίρεσε 230 εκατομμύρια δρχ. Θεωρείται ότι τμήμα του ποσού δόθηκε για τις προεκλογικές ανάγκες υποψήφιων βουλευτών του ΠΑΣΟΚ.

- Θεοφάνης Τόμπρας, ο άνθρωπος με το ...κουμπόυρι!: O κατ' εξακολούθηση εγκληματίας αυτός, αντί να βρισκόταν σε κάποιο κελλί του Κορυδαλλού, ο...μεγάλος "σουλτάνος" της Ελλάδας Α. Παπανδρέου τον είχε τοποθετήσει ...διοικητή του ...ΟΤΕ!!! Παρακολουθήσεις και καταγραφές συνομιλιών στα σκοτεινά υπόγεια του ΟΤΕ και της ΚΥΠ. Οι καταγραφές πωλούνταν στους «ενδιαφερόμενους» ή «στην Ομόνοια», με ό,τι αυτό συνεπάγεται … Εξυπηρετήσεις, εκβιασμοί, πολιτική ανωμαλία κ.ά.

- «Σκάνδαλο Κοσκωτά»:  Επρόκειτο για το σχέδιο της οικονομικής επικράτησης «νέων τζακιών» προσαρμοσμένων στις πολιτικές επιλογές του ΠΑΣΟΚ. Ο ιδιωτικός τομέας που δημιουργήθηκε πήρε υπό τον έλεγχό του όλα σχεδόν τα μέσα ενημέρωσης που βρισκόταν στην κεντροδεξιά πλευρά, ανέλαβε δηλαδή τη χειραγώγηση του ελληνικού λαού και σε δεύτερη φάση απαιτούσε όλα τα κονδύλια του κράτους, διαφημιστικά πακέτα και τα δημόσια έργα. «Εκβίαζε» δηλαδή και την κοινή γνώμη και τα κόμματα. Το ΠΑΣΟΚ βοήθησε στην επικράτηση μιας νέας οικονομικής υπερεξουσίας που ναι μεν κινείται πολιτικά στο χώρο του δήθεν σοσιαλισμού, μετατράπηκε όμως σε ελεγκτή της πολιτικής ζωής του τόπου. Η νέα μεγαλοαστική τάξη, έσπασε μεν τους δεσμούς της με τη «Δεξιά», αντί όμως να περάσει στον ανταγωνισμό, στην πραγματική ιδιωτική πρωτοβουλία και στην παραγωγή έγινε κρατικοδίαιτη και απόλυτα εξαρτώμενη από τα κρατικά ταμεία. Επίκεντρο του σκανδάλου αυτού, που στην εποχή του θεωρήθηκε ως το μεγαλύτερο στην ιστορία του νέου Ελληνικού Κράτους, ήταν ο 33 χρονος τότε, Γιώργος Κοσκωτάς, ο οποίος απο απλός υπάλληλος μιας μικρής τότε τράπεζας, της Τράπεζας Κρήτης, βρέθηκε μέσα σε λίγες μέρες, ...μεγαλομέτοχός της! Μέσα σε 5 χρόνια, ο κοσκωτάς στη κυριολεξία "μάδησε" τη τράπεζά του, αγοράζοντας εφημερίδες και Ρ/Σ, αλλά και...λαδώνοντας τους περισσότερους πολιτικούς του ΠΑΣΟΚ, μηδέ εξαιρουμένου του ιδίου του Ανδρέα Παπανδρέου!

- Σκάνδαλο ΕΒΟ (Ελληνική Βιομηχανία Όπλων):  Ο Στάθης Γιώτας υφυπουργός Εθνικής Αμύνης, παραιτούμενος, υπέβαλλε δύο μηνυτήριες αναφορές που έστειλαν στον Κορυδαλλό τον πρώην πρόεδρο της ΕΒΟ, Σταμάτη Καμπάνη (εκλήθη από τον Α. Παπανδρέου να έλθει από τον Καναδά και να αναλάβει εν λευκώ την ΕΒΟ, όπως υποστήριζε ο ίδιος) και τους συγκατηγορούμενούς του, Δημήτρη Κυριακαράκο και Δημήτρη Χαλατσά, για πράξεις και παραλείψεις με τις οποίες ζημιώθηκε η ΕΒΟ. Στη δεύτερη μηνυτήρια αναφορά γίνεται λόγος για μίζες δισεκατομμυρίων μέσω εταιρειών φαντασμάτων. Περιέργως εμπλέκεται και εδώ ο Μένιος Κουτσόγιωργας.

-  Καταλήστευση των κρατικών και κοινοτικών πόρων από τις συμμορίες της διεφθαρμένης διαπλοκής που έδρασαν ανενόχλητες και με την πλήρη ανοχή των «χρυσών» σοσιαλιστικών εξουσιών. Μετά το 1985 το ΠΑΣΟΚ διαχειρίστηκε τα τεράστια ποσά των κοινοτικών κονδυλίων, με τα οποία θα έπρεπε να είχε μεταμορφωθεί η Ελλάδα. Στα πρώτα 4 χρόνια του Γ’ (Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης) ΚΠΣ η Ελλάδα θα έπρεπε να είχε μεταμορφωθεί. Και όμως η απορροφητικότητα των πόρων σύμφωνα με τα ευρωστατιστικά στοιχεία ήταν 21,5%.

- "Κουτσονόμος" :  Ο νόμος αυτός ονομάστηκε έτσι, επειδή ο Μένιος Κουτσόγιωργας τον...δημιούργησε αποκλειστικά και μόνο για τον Κοσκωτά, έναντι του αντιτίμου των δύο εκατομμυρίων δολαρίων! Πιο συγκεκριμένα, την περίοδο του «Σκανδάλου Κοσκωτά» (αρχές Αυγούστου 1988), ο τότε Αντιπρόεδρος της κυβερνήσεως και Υπουργός Δικαιοσύνης μακαρίτης Μένιος Κουτσόγιωργας δημοσίευσε ένα νόμο που απαγόρευε το άνοιγμα των λογαριασμών στις τράπεζες. Σύσσωμο το ΠΑΣΟΚ ψήφισε τον "Κουτσονόμο", ο οποίος ολοφάνερα συγκάλυπτε απατεώνες με σκοπό να καθυστερήσει ο έλεγχος της προέλευσης των χρημάτων του μεγαλοαπατεώνα και τότε μεγαλομετόχου της "Τράπεζας Κρήτης".

- Έγκλημα χρηματιστηρίου (Tο X.A. μητέρα των σκανδάλων) : Αγρια δηλαδή λεηλασία ενάμισι εκατομμυρίου ανύποπτων μικροεπενδυτών μετά από τις άμεσες και έμμεσες προτροπές υπουργών (κόμμα χρηματιστηρίου) και του ίδιου του Σημίτη. Το χρηματιστήριο έγινε μέχρι και «κόμμα» στις εκλογές του 2.000 ενώ παράλληλα χρησιμοποιήθηκε ως δείγμα επιβεβαίωσης της "Ισχυρής Ελλάδας" και της "Ισχυρής οικονομίας" των κυβερνήσεων Σημίτη. Διαφημιστικά σποτ προκαλούσαν τους Έλληνες να επενδύσουν τα χρήματά τους στα σίγουρα κέρδη των εισηγμένων και τα παπαγαλάκια των μέσων παραπληροφόρησης, στην ίδια γραμμή ανταγωνίζονταν στην πλέον προσοδοφόρα limit up επένδυση.

- Χειραγώγηση του γενικού δείκτη του χρηματιστηρίου με τα ταμεία των ΔΕΚΑ (Δημόσια Επιχείρηση Κρατικών Αξιών) και των ασφαλιστικών ταμείων.

- Εθνικό Κτηματολόγιο: «Εξαφανίστηκαν» αμέτρητα δισ. Πολιτικός προϊστάμενος για την εκτέλεση του έργου ο ...εντιμότατος κύριος Κ. Λαλιώτης! Το αποτέλεσμα ήταν να πληρώνουμε τεράστια πρόστιμα για την μη πραγματοποίηση του έργου. Η Ελλάδα παρέμεινε η τελευταία χώρα στην Ευρώπη που δεν έχει ολοκληρώσει το έργο παρά τα πακέτα που έχουν δοθεί για την πραγματοποίησή του.

- Υπόθεση Στέγκου 1 ή «σκάνδαλο Πάχτα»:  Αφορά τη τροπολογία - σκάνδαλο της Σιθωνίας που κατέληξε στην αποπομπή του υφυπουργού Οικονομικών, Χρ. Πάχτα, και των εννέα εμπλεκόμενων βουλευτών του ΠΑΣΟΚ. Η σκανδαλώδης υπόθεση ξεκίνησε στις 21/01/2004, όταν οι εννέα βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, κατέθεσαν τροπολογία στο νομοσχέδιο «Ενισχύσεις Ιδιωτικών Επενδύσεων για την οικονομική και περιφερειακή ανάπτυξη της χώρας», την οποία αποδέχτηκε ο αρμόδιος υφυπουργός Οικονομίας Χρ. Πάχτας και έδιναν τη δυνατότητα ανέγερσης στην κατασκευαστική εταιρία «Ολυμπιακή Τεχνική» του μεγαλοεργολάβου Στέγκου, ιδιοκτήτη του «Πόρτο Καρράς», να χτίσει χιλιάδες τουριστικές κατοικίες στην περιοχή.

- Υπόθεση Στέγκου 2: Στο ξενοδοχείο του οποίου δεξιώθηκε τους Ευρωπαίους ηγέτες, ο Κώστας Σημίτης, κερνώντας τους γιαούρτια 100 εκ. δραχμών. Ο Στέγκος καταδικάστηκε αργότερα σε 3 έτη φυλάκιση και χρηματικό πρόστιμο για τα αδικήματα της παράβασης χρηματιστηριακής νομοθεσίας, παραπλάνησης επενδυτικού κοινού, διασποράς ψευδών ειδήσεων και άμεσης συνέργιας στις πράξεις αυτές.

-Μανίκας – Νεονάκης: Βάσει των στοιχείων της Επιτροπής Κεφαλαιοαγοράς ο Μανίκας πραγματοποίησε συναλλαγές 1,5 εκ € και ο Νεονάκης 64 εκ. €, σε μικρό χρονικό διάστημα το 1999. Κατά πόσο και οι δυο τους ήταν κάτοχοι εμπιστευτικών πληροφοριών;

- Ολυμπιακή Αεροπορία 1:  Τα «ρόζ» Boeing 767. Η υπόθεση της προμήθειας αεροσκαφών Boeing 767 για την Ολυμπιακή Αεροπορία με αδιαφανείς διαδικασίας. «Ροζ» γιατί στην υπόθεση είχε εμπλακεί το όνομα της ερωμένης του Παπανδρέου, Δήμητρας Λιάνη. Τελικά η υπόθεση της προμήθειας ναυάγησε.

- Ολυμπιακή Αεροπορία 2: Τον Οκτώβριο του 2003 η Ευρωπαϊκή επιτροπή στράφηκε κατά της Ελλάδας και έστειλε την Ελλάδα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για τις παράνομες χρηματοδοτήσεις της Ολυμπιακής από την κυβέρνηση Σημίτη. Ζητούσε μάλιστα την επιστροφή της οικονομικής υποστήριξης χαρακτηρίζοντας αποτυχημένο το σχέδιο εξυγίανσης από το 1994 έως το 2002. Ειδικά η «Ολυμπιακή Αεροπορία» κόστιζε 1,5 εκατομμύρια ευρώ ημερησίως στους Έλληνες φορολογουμένους, δηλαδή 550 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο! Οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ προσπάθησαν ανεπιτυχώς να την αποκρατικοποιήσουν(σοσιαλιστικός ορισμός της ιδιωτικοποίησης).
Ο Χρήστος Βερελής αφού «ξεχρέωσε» για ακόμα μια φορά με παράνομες εισφορές πολλών δισ. την Ολυμπιακή, την μετονόμασε σε «Ολυμπιακές αερογραμμές». Μέσα σε ένα μήνα το νέο σχήμα ήταν και πάλι ελλειμματικό και καταχρεωμένο! Η Ευρωπαϊκή Ένωση επέβαλε πρόστιμα πολλών δις για τις παράνομες κρατικές επιχορηγήσεις στην Ολυμπιακή.

- Για τέσσερα κακουργήματα ασκήθηκε δίωξη κατά του πρώην γενικού διευθυντή του ΠΑΣΟΚ Γιάννη Παπακωνσταντίνου και της χρηματιστηριακής εταιρείας ΑΡΤΙΟΝ για τα ομόλογα του Ταμείου Εθνικής Οδοποιίας (ΤΕΟ).

- Σκάνδαλο 1 δισ. € στην ΕΑΒ : Οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ για να «στρογγυλοποιήσουν» τα τεράστια ελλείμματα της εταιρείας αλλά και κυρίως για να τα «εξαφανίσουν» κάτω από το χαλί, τα «έβαζαν» σε ειδικό λογαριασμό «αναπόσβεστων εξόδων ιδρύσεως της εταιρείας»!

- Το 2001 το ΠΑΣΟΚ για να καλύψει ένα χρέος 2,8 δισ. € δημιούργησε το πράσινο δομημένο ομόλογο του 2001 με τις 18 τράμπες. Δομήθηκε ένα ομόλογο-τέρας ονομαστικής αξίας 6,1 δισ. Ευρώ και πάνω σ' αυτό "παίχτηκαν" 18 τράμπες (swaps). Το οφειλόμενο ποσό, από τους λάθος χειρισμούς από 2,8 δισ. ευρώ ανήλθε στα 54 δισ. ευρώ.

- Ασφαλιστικά Ταμεία: Το 2002 - 2003 χάθηκαν μόνο μέσω της "Ακρόπολις" Χρηματιστηριακής, σε παιχνίδι με ομόλογα 5,5 εκ. €. Συνολικά χάθηκαν πάνω από 3,5 δισ. € (1,3 τρισ. δρχ.) μόνο από το 1999-2002. Και μιλάμε για τα λεφτά που τζόγαραν στο χρηματιστήριο, αφήνοντας λυτές και λυσσασμένες τις διοικήσεις των ταμείων να κάμουν παιχνίδι. Επένδυσαν 5,22 δισ. € συνολικά σε μετοχές και άφησαν μόνο με 1,76 δις €. Το 2002, ο Υπ. Οικονομίας Χριστοδουλάκης καλούσε τις διοικήσεις του ΙΚΑ να παίξουν σε πολυετή ομόλογα για να καλύψουν τα ελλείμματά τους.

- Σκάνδαλο ΑΡΙΑΔΝΗ: Το 2000 το ελληνικό δημόσιο δανείστηκε 650 εκ. €, από την off shore εταιρεία ARIADNE S. A. (ISIN:XS0121591704) με έδρα το Λουξεμβούργο, βάζοντας υποθήκη μέχρι το 2013 τα έσοδα των λαχείων. Οι μίζες που έπεσαν ξεπερνούν τα 7,5 εκ. €.

- «Σκάνδαλο Siemens» : Στα πρακτικά της δίκης για την Siemens στο Μόναχο είναι καταγεγραμμένο ότι για τις δουλειές της Siemens στην Ελλάδα δόθηκαν μίζες περίπου 100 εκατομμύρια ευρώ. Μέχρι στιγμής είναι σίγουρο ότι ένα εκατομμύριο εξ’ αυτών μεταφέρθηκε στα ταμεία του ΠΑΣΟΚ, μέσω Τσουκάτου. Ο υπουργός Μεταφορών, επίσης, των κυβερνήσεων Σημίτη, Τάσος Μαντέλης, αποδείχθηκε ότι είχε δωροδοκηθεί από την Siemens με 300.000 ευρώ. Το αδίκημα παραγράφηκε.

Πολλά εκατομμύρια ευρώ διοχετεύονταν από τον λογαριασμό του πρώην στελέχους της Siemens Hellas, Πρόδρομου Μαυρίδη, προς τους «δικαιούχους». Μόνο από τον προσωπικό λογαριασμό που διατηρούσε ο Μαυρίδης σε υποκατάστημα της Ελβετικής Τράπεζας Dresdner Bank, διακινήθηκαν περίπου 25 εκατομμύρια ευρώ. Αυτό το ποσό αντιπροσώπευε ένα μέρος των υπόγειων συναλλαγών…

Σπουδαίο ρόλο στις διαδρομές του «μαύρου χρήματος» φαίνεται ότι διαδραματίζουν οι εταιρείες Martha Hodling και Martha Overseas, όπως επίσης και η εταιρεία Fiberlite LLC, του Dubai, που τροφοδοτεί εκτός από τον προσωπικό λογαριασμό του κ. Μαυρίδη και τους λογαριασμούς των δύο εταιρειών που η Dresdner λέει ότι του ανήκουν. Οι αρχές του Χρηματιστηρίου της Νέας Υόρκης χαρακτηρίζουν το «σκάνδαλο Siemens» ως «το μεγαλύτερο σκάνδαλο στην ιστορία των χρηματιστηρίων.

Να μην ξεχάσουμε τέλος την, με κωδική ονομασία του FBI «Επιχείρηση Ζορμπάς», μεγαλύτερη επιχείρηση ξεπλύματος βρώμικου χρήματος που, με πρωταγωνιστή τον κύριο Γιώργο Ανωμερίτη, είχαν στήσει περίτεχνα ανώτατα κυβερνητικά και κομματικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ στην Νέα Υόρκη από το 1983 μέχρι της 21 Ιουνίου του 1989 που γράφτηκε το άδοξο τέλος της μεγαλύτερης οικονομικής απάτης, όπως χαρακτηριστικά έγραφε ο Αμερικάνικος Τύπος, με λεία περισσότερα από 730.000.000 $, με 12 υποκαταστήματα της ΚΤΗΜΑΤΙΚΗΣ Τράπεζας στις ΗΠΑ και θύματα την ομογένεια!

Αυτή είναι η ...πρωθυπουργική περίοδος που νοσταλγείτε Ελληνες; Αυτόν τον άνθρωπο που εξευτέλισε μια χώρα και τη λεηλάτησε μέχρις εσχάτων, αυτός και τα τσιράκια του; Αυτόν τον διεθνή πολιτικό και οικονομικό εγκληματία νοσταλγείτε; ΝΤΡΟΠΗ ΣΑΣ!

Αν η δημοσκόπηση της ALCO είναι αληθή, τότε δεν σας αξίζει ούτε καλύτερη πατρίδα, αλλά ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΤΥΧΗ! 

Κι επειδή the party is over, ΣΚΑΣΤΕ ΚΑΙ ΠΕΙΝΑΣΤΕ! 

Αρκετά φάγατε όλοι σας!

Πύρινος Λόγιος

Ενοχη σιωπή των πρώην Υπουργών Οικονομικών και Περιβάλλοντος, Παπακωνσταντίνου - Μπιρμπίλη!

Την ώρα που ο Παπανδρέου εκτός από το «λεφτά υπάρχουν», έταζε στον κόσμο την υπόσχεση της «πράσινης ανάπτυξης» (ποιός μπορεί να τα ξεχάσει αυτά;), οι Υπουργοί του Παπακωνσταντίνου και Μπιρμπίλη «έκαναν τις πάπιες» μπροστά στον ξεσηκωμό της τοπικής κοινωνίας της Χαλκιδικής για το έγκλημα της εκχώρησης των Μεταλλείων Κασσάνδρας Χαλκιδικής έναντι πινακίου φακής!

Ο σήμερα ελεγχόμενος για την λίστα Λαγκάρντ Γιώργος Παπακωνταντίνου και η κολλητή του Γιώργου που κάνει πλέον την μεγάλη ζωή στο Παρίσι μέσω του ΟΟΣΑ, Τίνα Μπιρμπίλη δεν είχαν κουβέντα να πουν τότε για την παρέμβαση-κόλαφο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που άφηνε σοβαρά υπονοούμενα για σκοτεινές και συνοπτικές διαδικασίες όσον αφορά την εν λόγω πώληση, με την οποία το δημόσιο φέρεται να έχει ζημιωθεί κατά δεκάδες εκατομμύρια ευρώ. Και με κάποιους να έχουν βάλει στις τσέπες τους τεράστια ποσά από μίζες που φέρονται να έχουν διακινηθεί.

Το θέμα των Μεταλλείων της Κασσάνδρας Χαλκιδικής χειρίστηκαν τότε οι δύο «κηπουροί» που είχε βάλει ο Γιώργος Παπανδρέου στα δύο κρίσιμα Υπουργεία.

Την ίδια ώρα η επιτροπή ανταγωνισμού της Ε.Ε. ζητούσε να μάθει από την κυβέρνηση αν ο Ελληνικός χρυσός Α.Ε. πουλήθηκε στον Μπόμπολα έναντι 11 εκ. ευρώ (με έμμεσο τρόπο), ενώ οι Ευρωπαίοι αποτίμησαν το κόστος σε 408 εκατ. ευρώ!

Χάθηκαν δηλαδή για το Ελληνικό δημόσιο κοντά στα 400 εκ. ευρώ και παρεμβαίνει η Ε.Ε. για να ΤΙΜΩΡΗΣΕΙ την Ελλάδα. Πρόκειται για την εταιρεία Ελληνικός Χρυσός Α.Ε. πίσω από την οποία υπάρχει ο «ΑΚΤΩΡ», δηλαδή οι κ. Μπόμπολας και Κούτρας. Την υπογραφή είχε βάλει το 2003 ο Χ.Πάχτας.

Επίσης, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παρενέβη ζητώντας να μάθει γιατί η μεταβίβαση των Μεταλλείων έγινε στην αγοράστρια εταιρεία χωρίς δημόσιο διαγωνισμό, όπως προβλέπεται για όλες τις παρόμοιες περιπτώσεις!

Επιπλέον στη σύμβαση προβλεπόταν η απαλλαγή της εταιρείας «Ελληνικός Χρυσός» από την υποχρέωση καταβολής του φόρου μεταβίβασης ή οιουδήποτε άλλου φόρου, αλλά και ποιος αποφάσισε ότι η αγοράστρια εταιρεία θα καταβάλει μειωμένες δαπάνες για τις αμοιβές δικηγόρων και συμβολαιογράφων!

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ήλεγξε αν όλα τα ανωτέρω είναι παράνομα, ενώ έχει καταλήξει ότι πρόκειται για παράνομη κρατική ενίσχυση!

Όλα αυτά φαίνεται να τα ξεχνούν τα ΜΜΕ της εγχώριας διαπλοκής προσπαθώντας να τα αποσιωπήσουν.

Την ίδια στιγμή, η Τίνα Μπιρμπίλη ως Υπουργός Περιβάλλοντος κατά περίεργη σύμπτωση έκανε την τελική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων για το «Επενδυτικό Σχέδιο Ανάπτυξης των Μεταλλείων Κασσάνδρας» να συμπίπτει χρονικά με το νομοσχέδιο που προώθησε τότε η κυβέρνηση Παπανδρέου για την «επιτάχυνση των μεγάλων έργων» που έχει δοθεί σε ηλεκτρονική διαβούλευση.

Το ΥΠΕΚΑ από τη μεριά του έδινε κάποιες γενικές και μόνο διαβεβαιώσεις περί της «προτεραιότητας για την προστασία του περιβάλλοντος», την ώρα που όλοι οι περιβαλοντολόγοι υποστηρίζουν ότι η επιφανειακή εξόρυξη ορυκτών μεταλλευμάτων, με καταστροφικές συνέπειες για το περιβάλλον αλλά το κυριότερο παρακάμπτοντας την τοπική κοινωνίας της Χαλκιδικής.

Αυτή είναι η ανάπτυξη που θέλει να φέρει η Ελληνική κυβέρνηση; Ξεπουλώντας την δημόσια περιουσία σε ημέτερους επιχειρηματίες της διαπλοκής;

Πηγή

Ο άνθρωπος που διετέλεσε δήμαρχος Θεσσαλονίκης από το 1999 έως το 2010 καταδικάστηκε χθές σε ισόβια κάθειρξη... Η Δικαιοσύνη επιτέλους αρχίζει να βρίσκει το χαμένο εαυτό της...

Το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων έκρινε ένοχο τον Βασίλη Παπαγεωργόπουλο για το οικονομικό σκάνδαλο στον Δήμο Θεσσαλονίκης.

Η ποινή της ισόβιας κάθειρξης επιβλήθηκε και στον πρώην γενικό γραμματέα του δήμου Μιχάλη Λεμούσια, ενώ ισόβια και επιπλέον εννέα χρόνια κάθειρξη επιβλήθηκαν στον πρώην ταμία Παναγιώτη Σαξώνη.

Το Δικαστήριο δεν αναγνώρισε κανένα ελαφρυντικό στους καταδικασθέντες για την υπόθεση της υπεξαίρεσης στον Δήμο Θεσσαλονίκης. Για τους δύο πρώην διευθυντές της ταμειακής υπηρεσίας του Δήμου, το δικαστήριο αποφάσισε να επιβάλει ποινές κάθειρξης 15 και 10 ετών αντίστοιχα.

Ποιος είναι όμως ο Βασίλης Παπαγεωργόπουλος;

Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1947, ενώ έλκει την καταγωγή του από το Αίγιο.
Αποφοίτησε από το Ε’ Γυμνάσιο και εν συνεχεία από το Α’ Λύκειο Θεσσαλονίκης. Σπούδασε στην οδοντιατρική σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, απ’ όπου πήρε το πτυχίο του χειρουργού Οδοντιάτρου. Άσκησε το επάγγελμα του Οδοντιάτρου μέχρι το 1981, οπότε και εκλέχτηκε Βουλευτής Θεσσαλονίκης.

Αθλητική δραστηριότητα

Υπήρξε σημαντικός δρομέας ταχύτητας στην Ελλάδα. Αναδείχθηκε αρκετές φορές πρωταθλητής Ελλάδος και Βαλκανιονίκης στα 100μ. και κατέκτησε τρία ευρωπαϊκά μετάλλια. Το πρώτο στο Ελσίνκι το 1971, το δεύτερο το 1972 στη Γκρενόμπλ της Γαλλίας και το τρίτο το 1976 στο Μόναχο.
Πήρε μέρος στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μονάχου (1972) και του Μόντρεαλ το 1976 (ήταν σημαιοφόρος της ελληνικής αποστολής). Το 1980 εξελέγη πρόεδρος του Συνδέσμου Ελληνικών Αθλητικών Σωματείων Θεσσαλονίκης. Υπήρξε αθλητής του Μορφωτικού Αθλητικού Συλλόγου ΑΕΤΟΣ.

Πρωταγωνίστησε επί πολλά χρόνια στους διεθνείς στίβους, ισοφάρισε το πανευρωπαϊκό ρεκόρ στα 100 μέτρα, κάτοχος του πανελληνίου ρεκόρ στα 100 μέτρα επί 21 συνεχή χρόνια.

Το 1972 πρωταγωνίστησε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μονάχου, το δε 1976 ήταν σημαιοφόρος της Ελληνικής Ομάδας, στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μόντρεαλ. Πλέον των άλλων διακρίσεων κατέκτησε, τρία μετάλλια Πανευρωπαϊκών Αγώνων. Ανακηρύχθηκε το 1971 και 1972 καλύτερος αθλητής της χρονιάς από τον Πανελλήνιο Σύνδεσμο Αθλητικού Τύπου.

Συμμετοχή στα κοινά αλλά και στη διαφθορά

Το 1978 έθεσε υποψηφιότητα στις Δημοτικές Εκλογές και εκλέχθηκε πρώτος Δημοτικός Σύμβουλος Θεσσαλονίκης. Το 1980 εκλέχθηκε Πρόεδρος του Συνδέσμου Ελληνικών Αθλητικών Σωματείων Θεσσαλονίκης. Από το 1981 έως και το τέλος του 1998 εκλεγόταν συνεχώς Βουλευτής. Το 1991-92 διετέλεσε Υφυπουργός Πολιτισμού, αρμόδιος για θέματα Αθλητισμού με μεγάλη δραστηριότητα στον τομέα της κατασκευής Αθλητικών Έργων. Το 1998 παραιτήθηκε από Βουλευτής για να αναλάβει τα καθήκοντα του Δημάρχου Θεσσαλονίκης, μετά από εκλογή με ποσοστό 54,21%.

Την πολιτική του σταδιοδρομία την ξεκίνησε στις εκλογές του 1981 όταν εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής με το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας στην Α' Θεσσαλονίκης. Επανεξελέγη σε όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις μέχρι και το 1996. Την περίοδο 1991 - 1992 διετέλεσε Υφυπουργός Πολιτισμού, αρμόδιος για θέματα Αθλητισμού.

Στις Δημοτικές εκλογές του 1998 έθεσε για πρώτη φορά υποψηφιότητα για τον δημαρχιακό θώκο της Θεσσαλονίκης απέναντι στον Θρασύβουλο Λαζαρίδη (τότε Δήμαρχο Καλαμαριάς) και εξελέγη. Στις επόμενες δύο εκλογικές αναμετρήσεις (2002 με βασικό αντίπαλο τον Σπύρο Βούγια και 2006 με βασικό αντίπαλο την Χρύσα Αράπογλου) επανεξελέγη Δήμαρχος Θεσσαλονίκης.

Η θητεία του ως δημάρχου ολοκληρώθηκε το 2010, ενώ συνοδεύτηκε από μεγάλη κριτική και αμφισβήτηση.

Ο Βασίλης Παπαγεωργόπουλος κατηγορήθηκε μεταξύ άλλων για υπεξαίρεση ύψους 30 εκ. Ευρώ, ενώ ο ίδιος είχε ζητήσει την ποινική δίωξη υπαλλήλου του, που θεώρησε ο ίδιος ο Παπαγεωργόπουλος υπεύθυνο.

Επίσης ο Βασίλης Παπαγεωργόπουλος δήλωσε ότι το συνολικό ποσό των υπεξαιρέσων δεν ξεπερνάει τα 3 εκ. Ευρώ.

Στις 27 Φεβρουαρίου του 2013 το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων έκανε δεκτή την πρόταση του Εισαγγελέα και καταδίκασε σε ισόβια κάθειρξη τους Βασίλη Παπαγεωργόπουλο και συνεργούς Παναγιώτη Σαξώνη και Μιχάλη Λεμούσια για την υπόθεση της υπεξαίρεσης που τελικά έφτασε τα 18 εκατ. ευρώ στο δήμο.

Κι όμως... Τον επευφημούσαν και τον παρομοίαζαν με τον ...Κολοκοτρώνη! Ελεος!

Αν είναι αυτό δυνατόν...Σε χειροκροτήματα ξέσπασαν υποστηριχτές του πρώην δημάρχου Θεσσαλονίκης, Β. Παπαγεωργόπουλου παρομοιάζοντάς με τον με τον αθάνατο Στρατηγό της Επανάστασης, τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, φωνάζοντας ..."κι ο Κολοκοτρώνης, φυλακή πήγε!" Αιδώς Αργείοι...



Πηγή

«Ομιλίες» και... μαθήματα άρχισε το περασμένο Σάββατο η Χρυσή Αυγή σε μικρά παιδιά

H οργάνωση «ανέβασε» φωτογραφίες στην επίσημη ιστοσελίδα της, κάνοντας λόγο για «κύκλο πνευματικής αφύπνισης» και «μικρούς φίλους του κινήματος».

Σύμφωνα με όσα ανακοίνωσε η Χρυσή Αυγή το περασμένο Σάββατο στα γραφεία της Τοπικής Οργάνωσης Ανατικής Αττικής στην Αρτέμιδα «άνοιξε ένας νέος κύκλος πνευματικής αφύπνισης με την ονομασία ...Διάπλαση των Παίδων!».

Περισσότερα από 20 παιδιά ηλικίας 6-10 ετών, συνοδευόμενα από τους γονείς τους συμμετείχαν.

Η κατήχηση βασίζεται σε κείμενο του Γεωργίου Γεωργαλά (του θεωρητικού του Φασισμού και συμβούλου του δικτάτορα Παπαδόπουλου) που εκδόθηκε το 1967 και είχε αναρτηθεί πρόσφατα στη σελίδα της τοπικής οργάνωσης της Χρυσής Αυγής των βορείων προαστίων.

Σύμφωνα με αυτό, «αυτή η ηλικία είναι κατάλληλη για να φυτέψεις στο παιδί ένα πρότυπο. Η παιδική ηλικία είναι κατάλληλη για να διαμορφωθούν οι τάσεις, οι κλίσεις, τα ιδεώδη δια μέσου της φαντασίας».

Στο μεταξύ, αντιδράσεις προκαλεί η, πρωτοφανής για κοινοβουλευτικό κόμμα, πρωτοβουλία της Χρυσής Αυγής να διοργανώσει φροντιστήριο... «πνευματικής αφύπνισης» για μικρά παιδιά.
Η πρωτοβουλία περιγράφεται από τους εμπνευστές της ως «κύκλος πνευματικής αφύπνισης», κατα τη διάρκερια του οποίου Συναγωνίστριες Παιδαγωγοί (δηλαδή μέλη της Χ.Α) εμφυσούν τα ελληνικά ιδεώδη και τις ηθικές αξίες του ελληνισμού, όπως τουλάχιστον η Χρυσή Αυγή τα καταλαβαίνει.

Αναγράφεται στο σχετικό δελτίο Τύπου:

«Το Σάββατο 23-02-2013 στα γραφεία της Τ.Ο Αν. Αττικής στην Αρτέμιδα άνοιξε ένας νέος κύκλος πνευματικής αφύπνισης με την ονομασία Διάπλαση των Παίδων, που αφορά το πιο υγιές κομμάτι της Ελληνικής κοινωνίας: τα νέα παιδιά! 20 και πλέον μικρά Ελληνόπουλα ηλικίας 6-10 ετών ήρθαν με τους γονείς τους και απόλαυσαν ένα υπέροχο διαδραστικό ταξίδι με οδηγούς τις 2 παιδαγωγούς της Τ.Ο. Οι Συναγωνίστριες εμφύσησαν τα Ελληνικά ιδεώδη στους μικρούς μας φίλους με προβολή παιδαγωγικού βίντεο και τα παιδιά συμμετείχαν στην συζήτηση για την γέννηση του αρχαίου κόσμου σύμφωνα με την αρχαία Ελληνική σκέψη, έμαθαν για τους Ολύμπιους Θεούς, το αρχαίο Ελληνικό Πάνθεον και τη Χριστιανική Πίστη.

Αφού έπαιξαν και διασκέδασαν με την ψυχή τους, έφαγαν λιχουδιές και έφυγαν ανανεώνοντας το ραντεβού τους με τις παιδαγωγούς τους! Τα μέλη της Τ.Ο Αν. Αττικής, απόλυτα πιστά στις αρχές και στις ηθικές αξίες του Ελληνισμού, κάνουν πράξη το πρώτο μισό του εκ των προγόνων μας ρηθέντος: 'ΝΟΥΣ ΥΓΙΗΣ ΕΝ ΣΩΜΑΤΙ ΥΓΙΕΙ' ! Αυτή η διαδραστική πνευματική αφύπνιση θα συνεχισθεί, καθώς οι γονείς θα ενημερώνονται απο τις παιδαγωγούς της Τ.Ο και θα προσέρχονται με τα παιδιά σε καθορισμένες ημέρες και ώρες, συμμετέχοντας σε αυτή την προσπάθεια αναγέννησης του Ελληνικού πνεύματος».

Μιλάνε για χριστιανική πίστη, οι ίδιοι οι υμνητές του Σατανά! Ο Μιχαλολιάκος σε ηλικία 30 ετών, ΥΜΝΟΥΣΕ ΤΟΝ ΕΩΣΦΟΡΟ γράφοντας ποιήματα λατρείας στον Παγανισμό, ο Γερμενής (βουλευτής τώρα της Χ.Α.), ήταν μέλος σατανιστικού ρόκ συγκροτήματος με το ψευδώνυμο "Καιάδας" και άλλοι πολλοί, σήμερα μιλάνε για...χριστιανική πίστη και κατηχούν παιδάκια και μάλιστα με την άδεια των γονιών τους!!!! Mιλάνε για πατρίδα και εθνικά ιδεώδη, αυτοί που υμνούν τον μεγαλύτερο σφαγέα των Ελλήνων, τον Αδόλφο Χίτλερ! Ε, όχι πλέον, αυτό πάει πολύ, πάει πάρα πολύ!

Αλλά τι μπορεί να περιμένει κανείς για μια χώρα, όταν στην κορυφή της εξουσίας, βρίσκονται πουλημένα ανδρείκελα (Σαμαράς) και υποψήφιοι υπόδικοι εθνικοί προδότες (Βενιζέλος)! Δε ξέρω μόνο αν αξίζει να μας λυπηθεί ο Θεός...

Αν λάβουμε σοβαρά υπόψη τις αιτιάσεις του κ. Τσίπρα για την επιλεκτική αδυναμία του κ. Σαμαρά σε Μελισσανίδη και Μπόμπολα σε σχέση με τις Σκουριές Χαλκιδικής και τον ΟΠΑΠ, δεν μπορούμε παρά να σημειώσουμε την αδυναμία του Αλέξη Τσίπρα στο πρόσωπο ενός άλλου μεγαλοεπιχειρηματία και πιο συγκεκριμένα του κ. Σωκράτη Κόκκαλη.

Γράφει η Ιόλη Πιερίδη

Με την επιμονή των κ.κ Τσίπρα και Δραγασάκη να μην πουληθεί ο ΟΠΑΠ κερδισμένος καταφανώς βγαίνει ο κ. Κόκκαλης με τις περίφημες “απόρρητες” συμβάσεις ΟΠΑΠ-INTRALOT. Η φημολογία για την στενή σχέση Παιανίας-Κουμουνδούρου ήρθε να γίνει τσουνάμι μετά την μάχη που έδωσε πριν λίγες ώρες στη Βουλή ο κ. Αλέξης Τσίπρας για την Deutsche Aeolia. Ακούστηκε να διαμαρτύρεται ο κ. Τσίπρας από το βήμα της βουλής:

«Θέλουμε επενδύσεις από το εξωτερικό και τις χρειαζόμαστε. Αλλά χρειαζόμαστε επενδυτές, όχι πειρατές. Κι εσείς θέλετε να προσελκύσετε πειρατές. Η δική σας πολιτική έδιωξε τους επενδυτές, όχι ο ΣΥΡΙΖΑ ούτε οι πολίτες που βγαίνουν στους δρόμους. Η Deutsche Bank ήταν έτοιμη να χρηματοδοτήσει με14 εκατομμύρια ευρώ την Deutsche Aeolia για να επενδύσει στην Ελλάδα σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, αλλά δεν παίρνουν την άδεια, γιατί οι άδειες πήγαν στους κολλητούς και τους διαπλεκόμενους».

Πέρα από το λάθος με το επώνυμο Άκερμαν που το διόρθωσε ο Βενιζέλος (δεν διαβάζει σωστά ούτε τα σημειώματα που του δίνουν ο Αλέξης;) η μετοχική σύνθεση της εταιρείας κρύβει εκπλήξεις.

Διαβάζουμε το σχετικό ρεπορτάζ του newpost.gr:

Το λάθος του κ. Τσίπρα το αποκάλυψε ο Ευάγγελος Βενιζέλος. Ο Άκερμαν που αναφέρεται και υπογράφει την επιστολή δεν είναι ο γνωστός Γιόζεφ Άκερμαν, αλλά κάποιος Νιλς Άκερμαν της Deutsche Bank Λονδίνου.

Ουσιαστική σημασία βεβαίως δεν έχει, γιατί πράγματι, η Deutsche Aeolia έχει τη Deutsche Bank από πίσω της.

Γερμανική εταιρεία ωστόσο η Deutsche Aeolia δεν είναι, η έδρα της είναι στην Αθήνα και ιδρύθηκε το 2006. Αυτό αναφέρει στον απολογισμό του 2012 και στους προηγούμενους η γερμανική Τράπεζα, και δίνει ως ποσοστό συμμετοχής της στην εταιρεία το 80%.

Το υπόλοιπο 20% το κατέχει η ελληνικότατη εταιρεία Alpha Grissin, και το σχέδιο να δημιουργηθούν 6 αιολικά πάρκα στη Λακωνία με συνολική επένδυση ύψους 122 εκ. Ευρώ, από τα οποία όπως αναφέρεται στην ιστοσελίδα της Alpha Grissin 40% θα προέλθουν από επιδοτήσεις, όπως προβλέπεται για την περιοχή. Στην ουσία δηλαδή πρόκειται για ένα Joint Venture με σκοπό την λειτουργία των αιολικών πάρκων.

Ποια είναι όμως η Alpha Grissin; Πρόκειται για μια εταιρεία εισηγμένη στο χρηματιστήριο της Αθήνας, η οποία είναι ο επιχειρηματικός διάδοχος της Γκρίσιν Παππάς, εμπορίας αυτοκινήτων της δεκαετίας του 80 και μεγάλου παίκτη στο χώρο των κλιματιστικών τη δεκαετία του 90. Το 2004 εισήχθη στο χρηματιστήριο. Στο μετοχικό της κεφάλαιο συμμετέχουν με 30,97% ο Βασίλης Γκρίσιν, με 15,96% ο Βασίλης Κακούσιος με 14,97% η Ιντρακομ Κατασκευές, με 14,97% η Intrakom Holdings και 25% περίπου είναι σε ελεύθερη διακύμανση... Με απλά λόγια ο Αλέξης Τσίπρας για τις μοναδικές εταιρείες που δείχνει να έχει πρεμούρα είναι αυτές συμφερόντων του κ. Σωκράτη Κόκκαλη. Τυχαίο;

Ο «σκοτεινός» ρόλος του Μάθιου Μπράιζα στην υπόθεση των αγωγών! Αυτό το ελεεινό κάθαρμα (επιεικής χαρακτηρισμός), ήταν υπεύθυνο για το ναυάγιο του Soyth Stream και κατόπιν της πτώσης Καραμανλή και της ανόδου του ΓΑΠ στην εξουσία...

Ως την «επιστροφή του δολοφόνου στον τόπο του εγκλήματος» θα μπορούσε να χαρακτηρίσει κανείς την εμφάνιση του πρώην αναπληρωτή υπ. Εξωτερικών των ΗΠΑ, Μάθιου Μπράιζα, στο διεθνές συνέδριο για την Ενέργεια «Athens Energy Forum 2013» που ολοκληρώθηκε εχθές το μεσημέρι.

Αν και ο κ. Μπράιζα επέστρεψε με νέα ιδιότητα, αυτή του διευθυντή του διεθνούς κέντρου αμυντικών μελετών, δεν απεκδύθηκε του ρόλου του ως «πλασιέ» των αμερικανικών αλλά και των τουρκικών συμφερόντων.

Κάτι που έγινε εμφανές στην ομιλία του, όσο και αν τα μηνύματα-έμμεσες απειλές που μετέφερε ήταν κομψά διατυπωμένα. Διπλωμάτης γαρ.

Τι είπε λοιπόν ο κ. Μπράιζα; Καταρχήν, αντιτάχθηκε στο ενδεχόμενο να καταλήξει η ΔΕΠΑ σε ρωσικά «χέρια», λέγοντας χαρακτηριστικά: «Εάν η Ελλάδα θέλει να αναβαθμίσει το γεωπολιτικό της ρόλο στη Ευρώπη και να μετατραπεί σε ενεργειακό κόμβο θα πρέπει όποιος αποκτήσει τις ΔΕΠΑ και ΔΕΣΦΑ να είναι προσηλωμένος στις δυνάμεις της ανοιχτής αγοράς και όχι στη λογική της μονοπωλιακής αγοράς», «φωτογραφίζοντας» τη Gazprom.

Δεύτερον, υποστήριξε ότι η μεταφορά του φυσικού αερίου από τα κοιτάσματα που έχουν ανακαλυφθεί στην Κύπρο και το Ισραήλ προς την Ευρώπη θα πρέπει να γίνει μέσω Τουρκίας και όχι μέσω Ελλάδας, δικαιολογώντας την πρόταση του ως οικονομικά πιο συμφέρουσα σε σχέση με την κατασκευή υποθαλάσσιου αγωγού που θα συνδέει την Κύπρο με την Ελλάδα.

Τρίτον, «ακύρωσε» ουσιαστικά τη συμμετοχή της Ελλάδας στην κατασκευή του αγωγού TAP, λέγοντας ότι κατά την εκτίμησή του η κυβέρνηση του Αζερμπαϊτζάν (ήταν πρώην πρέσβης των ΗΠΑ στη χώρα) θα επιλέξει τελικά τον αγωγό Nabucco για τη μεταφορά του φυσικού αερίου από το κοίτασμα του Σαχ Ντενίζ προς την Ευρώπη, καθώς προσφέρει πρόσβαση σε περισσότερες χώρες.

Εν ολίγοις, ο κ. Μπράιζα, αφενός ως εκφραστής των αμερικανικών συμφερόντων «προειδοποίησε» την κυβέρνηση να απομακρυνθεί από τη Ρωσία, και αφετέρου, ως υποστηρικτής των Τούρκων (σημειωτέον ότι κατέχει θέση συμβούλου σε διάφορες τουρκικές εταιρείες) προτάσσει την Τουρκία για το ρόλο του διαμετακομιστικού κόμβου μεταφοράς του αερίου προς την ΕΕ, κάτι που εάν τελικά πραγματοποιηθεί θα επιφέρει ανεπανόρθωτο πλήγμα στα ελληνικά συμφέροντα.

Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι ο πρώην διπλωμάτης με την ομιλία του κατέστησε προφανές ότι τα συμφέροντα που εξυπηρετεί και κατ΄ επέκταση εκφράζει θέλουν διακαώς να μείνει η Ελλάδα 100% έξω από το παιχνίδι των αγωγών!

«Πόθος» που εκφράστηκε με λυσσαλέο τρόπο και το 2007, όταν η κυβέρνηση Καραμανλή «όρθωσε» ανάστημα και συμφώνησε με τη Ρωσία για την κατασκευή του αγωγού South Stream.

Η εν λόγω συμφωνία θα ήταν το εφαλτήριο για την αναβάθμιση της Ελλάδας σε ενεργειακό κόμβο στο σταυροδρόμι Ανατολής – Δύσης. Ωστόσο, όχι μόνο δεν προχώρησε, αλλά αποτέλεσε την αρχή… του τέλους για την κυβέρνηση Καραμανλή, η οποία πλήρωσε πολύ ακριβά την «ανυπακοή» στους Αμερικάνους.

Μάλιστα, εντελώς τυχαία, την περίοδο εκείνη, αρμόδιος για τα ενεργειακά ζητήματα από την πλευρά των ΗΠΑ, ήταν ο βοηθός ΥΠΕΞ Μάθιου Μπράιζα, ο οποίος εξαρχής δεν έβλεπε με καλό μάτι το «φλερτ» μεταξύ Καραμανλή και Πούτιν. 

Όταν δε ανακοινώθηκε η συμφωνία, το ποτήρι ξεχείλισε για τον Αμερικανό αξιωματούχο. Νιώθοντας έκθετος στα μάτια των προϊσταμένων του, απέστειλε ένα οργισμένο τηλεγράφημα στον τότε Έλληνα πρέσβη στην Ουάσινγκτον Αλέξανδρο Μάλια. «Πρόκειται για μια ολέθρια ενέργεια του πρωθυπουργού Καραμανλή. Δεν συνεργαζόμαστε στα ζητήματα ενεργειακής ασφάλειας; Αν ναι, τότε δεν έπρεπε τουλάχιστον να μας είχατε στείλει μια προειδοποίηση;» σημείωνε με έντονο ύφος ο Μπράιζα, σε ένα από τα χιλιάδες διαβαθμισμένα έγγραφα των ΗΠΑ που διέρρευσε ο ιστότοπος Wikileaks.

Τα όσα ακολούθησαν - στα οποία σημειωτέον ο Μπράιζα κατείχε πρωταγωνιστικό ρόλο - πέρασαν πια στην Ιστορία. Οι νέες θρασύτατες αξιώσεις όμως που ήγειρε - για λογαριασμό των αφεντικών του φυσικά - ο Μπράιζα δεν είναι αργά για να απορριφθούν.  

Αρκεί η κυβέρνηση να αντιληφθεί έστω και τώρα το πόσο σοβαρό ζήτημα είναι η υπόθεση των αγωγών και να ορθώσει το ανάστημά της απέναντι σε όσους επιβουλεύονται τον ενεργειακό πλούτο αλλά και τη στρατηγική θέση της χώρας…

Πηγή

Δε νομίζω οτι τελικά μας αξίζουν καλύτεροι ηγέτες. Δε νομίζω οτι βάλαμε μυαλό υστερα απο αυτ΄πο το τσουνάμι που μας χτύπησε. Οχι. Ούτε μυαλό βάλαμε, ούτε καλύτεροι γίναμε! Γιατί 2 στους 3 νοσταλγούν τον δολοφόνο της πατρίδας μας, νοσταλγούν τον Ανδρέα Παπανδρέου, τοποθετώντας τον στο βάθρο του καλύτερου Ελληνα πρωθυπουργού της μεταπολίτευσης... Κατάντια...

Σε δημοσκόπηση της ALCO στην πρόθεση ψήφου προηγείται ο ΣΥΡΙΖΑ, σταθεροποιώντας το προβάδισμα του το τελευταίο διάστημα, έναντι της Νέας Δημοκρατίας. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι μπροστά με 20,4% έναντι 20% της ΝΔ, τρίτο κόμμα αναδεικνύεται η Χρυσή Αυγή με 10,4%. Το ΠΑΣΟΚ κινείται στο 6,9%, οι Ανεξάρτητοι Έλληνες στο 5,1%, το ΚΚΕ 4,7%, η ΔΗΜΑΡ 4,1%. Αναποφάσιστοι είναι περίπου 1 στους 9 (8,7%) την αποχή επιλέγει το 7,5%, λευκό το 4,9% και «άλλο κόμμα το 7,3%.

Με τις αναγωγές επί των αναποφάσιστων, ο ΣΥΡΙΖΑ φθάνει στο 23,3%, η ΝΔ 22,8%, η ΧΑ 11,9%, το ΠΑΣΟΚ 7,9%, οι Αν.Ελ. 5,8%, το ΚΚΕ 5,4%, η Δημοκρατική Αριστερά 4,7%, άλλο 8,3% και αναποφάσιστοι δηλώνουν το 9,9%.

Στο χώρο της Κεντροαριστεράς, επικρατεί έντονη κινητικότητα ψηφοφόρων. Σημαντικές είναι οι διαρροές του ΠΑΣΟΚ προς τον ΣΥΡΙΖΑ καθώς το 15,5% (!) δηλώνει ότι θα ψηφίσει το κόμμα του Αλέξη Τσίπρα. Η ΝΔ έχει «διαρροές» και προς Χρυσή Αυγή (9%) και προς ΣΥΡΙΖΑ (από 4,5%)

Η ΔΗΜΑΡ είχει εξαιρετικά χαμηλή συσπείρωση της τάξης του 40% μόλις. «Μπετοναρισμένοι» είναι οι ψηφοφόροι της ΧΑ (86%) όπως και το ΚΚΕ (89%). Πολύ ικανοποιητικά – για τα δεδομένα της εποχής – ποσοστά συσπείρωσης πάντως εμφανίζει και η ΝΔ (74%), ο ΣΥΡΙΖΑ (67%) και το ΠΑΣΟΚ παρουσιάζει την συνήθη εικόνα κατάρρευσης με μόλις 57% συσπείρωση έναντι του 12% που ελαβε τον Ιούνιο.

Ενδιαφέρον παρουσιάζουν τέλος, οι απαντήσεις για το χώρο της σοσιαλδημοκρατίας. Στην συντριπτική τους πλειονότητα, οι ψηφοφόροι ΠΑΣΟΚ (77%) και ΔΗΜΑΡ (60%) θέλουν να εκπροσωπηθούν στην κυβέρνηση από πολιτικά στελέχη των δύο κομμάτων. Ωστόσο στο ερώτημα αν επιθυμούν κοινή κάθοδο στις εκλογές ενός σχήματος ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ, οι ψηφοφόροι τους δείχνουν διχασμένοι: Όσοι το θέλουν οι ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ (σε ποσοστό 64%) άλλο τόσο το αρνούνται οι ψηφοφόροι της ΔΗΜΑΡ (56%).

Στο ερώτημα «ποιόν κρίνετε ως καλύτερο Πρωθυπουργό της Μεταπολίτευσης», πρώτος έρχεται ο ...Ανδρέας Παπανδρέου(!!!) και ακολουθεί ο Κωνσταντίνος Καραμανλής με τρίτο τον Κώστα Καραμανλή. Τελευταίος με μόλις 0,1% έρχεται ο Γιώργος Παπανδρέου (πάλι καλά), που επί πρωθυπουργίας του υπήχθη η χώρα στον μηχανισμό διάσωσης. Πρακτικά, αυτό σημαίνει ότι θετικά για τον πρώην Πρωθυπουργό, απάντησε μόλις 1 στους 1000 που ερωτήθησαν.

Η πανελλαδική έρευνα πραγματοποιήθηκε από την εταιρεία alco για το thepaper.gr από το διάστημα 15-19 Φεβρουαρίου. Έγινε με τη μέθοδο των τηλεφωνικών συνεντεύξεων σε τυχαίο, στωματοποιημένο δείγμα 1000 ατόμων, ηλικίας άνω των 18.

Πηγή

Μετά τα δραματικά στοιχεία της Eurostat για την εκτόξευση των ορίων της φτώχειας στο 31%, έρευνες έρχονται να προσθέσουν στοιχεία στην εξαθλίωση που βιώνουν οι Έλληνες από την εφαρμογή της πολιτικής των μνημονίων που επέβαλαν ΔΝΤ και Ε.Ε. 

Μια πολιτική που έχει αποτύχει οικτρά, το ομολογούν άλλωστε και οι δανειστές, αλλά η κυβέρνηση επιμένει στη συνταγή βυθίζοντας όλο και πιο κάτω στη φτώχια και την ανέχεια τα ελληνικά νοικοκυριά.

Σύμφωνα με στοιχεία της Public Issue 8 στα 10 νοικοκυριά που έχουν δάνειο (84%) δηλώνουν δυσκολία ή αδυναμία να αποπληρώσουν τη δόση του δανείου τους. Συγκεκριμένα τα στοιχεία για το 2012, καταδεικνύουν οτι τα 4 στα 10 νοικοκυριά στην Ελλάδα (41%) έχουν λάβει κάποιο δάνειο από τράπεζα, ενώ η προβολή του ποσοστού αυτού στον πληθυσμό των νοικοκυριών της χώρας αντιστοιχεί περίπου σε 1,5 εκατ. νοικοκυριά. Τα δάνεια αυτά, κυρίως αφορούν σε στεγαστικά δάνεια (25%) και ακολουθούν με μικρότερα ποσοστά τα καταναλωτικά (10%), τα δάνεια για αγορά αυτοκινήτου (4%), τα επαγγελματικά (4%) και τα επισκευαστικά (3%).

Όσον αφορά στο ζήτημα της κανονικής εξυπηρέτησης των δανείων, σχεδόν 3 στα 4 νοικοκυριά (78%) αναφέρουν ότι πληρώνουν με δυσκολία τις μηνιαίες δόσεις, ενώ ένα επιπλέον ποσοστό 6% εμφανίζει πλήρη αδυναμία αποπληρωμής. Το συνολικό ποσοστό, που αγγίζει το 84%, είναι ιδιαίτερα αυξημένο σε σχέση με το παρελθόν: ήταν 60% το 2009 και 65% το 2008. Η δυσκολία εξυπηρέτησης των δανείων ανέρχεται στο 86% στα στεγαστικά, σε 86% στα καταναλωτικά, στο 79% στα δάνεια αγοράς αυτοκινήτου, στο 90% στα επαγγελματικά και στο 82% στα επισκευαστικά.

Τα τελευταία τρία χρόνια, το 29% των νοικοκυριών έχει πραγματοποιήσει διακανονισμό του δανείου τους, ενώ 2% των περιπτώσεων επεδίωξε κάποια ευνοϊκή ρύθμιση, αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Τέλος, τα τελευταία τέσσερα χρόνια, το ποσοστό των νοικοκυριών με δάνειο έχει μειωθεί κατά 8%: από 49% το 2008, και 43% το 2009, σε 41% το 2012.

Τα ευρήματα αυτά, που δείχνουν την κατάρρευση της πραγματικής οικονομίας και του οικογενειακού προυπολογισμού έρχονται σε συνέχεια την έρευνας της Eurostat, η οποία επιβεβαίωσε την αίσθηση ότι η εφαρμογή του προγράμματος, πέρα από τη βαθιά ύφεση και την εκρηκτική ανεργία, έχει εκτινάξει στα ύψη τους δείκτες φτώχειας.

Σύμφωνα με τα στοιχεία του 2011 (άρα το 2012 τα πράγματα θα είναι πολύ χειρότερα), το ποσοστό των Ελλήνων που βρέθηκαν αντιμέτωποι με τον κίνδυνο φτώχειας ή του κοινωνικού αποκλεισμού έφτασε στο 31% από 27,7% το 2010 ή σε απόλυτους αριθμούς στα 3,4 εκατομμύρια, την ώρα που ο μέσος όρος στην Ευρωζώνη είναι 22,5%!!!

Στην κατάσταση αυτή βρίσκονται όσοι δεν μπορούν να πληρώσουν εγκαίρως ενοίκιο, δόση στεγαστικού δανείου ή λογαριασμούς ΔΕΚΟ, όσοι δεν μπορούν να εξασφαλίσουν επαρκή θέρμανση στην κατοικία τους, όσοι δεν μπορούν να ανταποκριθούν σε έκτακτες δαπάνες, όσοι δεν μπορούν να φάνε ψάρι, κρέας κάθε δεύτερη ημέρα, όσοι δεν μπορούν να έχουν μια έστω εβδομάδα διακοπών, όσοι δεν διαθέτουν αυτοκίνητο, πλυντήριο, έγχρωμη τηλεόραση ή τηλέφωνο.

Εάν, δε, ανατρέξει κανείς στα επιμέρους στοιχεία που αφορούν στα ποσοστά φτώχειας των παιδιών έως 18 ετών και ειδικά σε αυτά που λαμβάνεται υπόψη το μορφωτικό επίπεδο των γονιών, θα διαπιστώσει ότι το ποσοστό διαμορφώνεται στο 50,2% για γονείς με χαμηλή μόρφωση. Αναφορικά με τις περιπτώσεις που ο ένας από τους δύο γονείς είναι αλλοδαπός, τότε το ποσοστό φτώχειας των παιδιών διαμορφώνεται στο 43,1% έναντι 19,8% στις περιπτώσεις όπου και οι δύο γονείς είναι Έλληνες.

Ακόμα ένα δημοσίευμα αυτή τη φορά από το εξωτερικό αναφέρεται στην ύπαρξη και τη δράση της Blackwater στην Ελλάδα, με σκοπό την προστασία της κυβέρνησης και του κοινοβουλίου σε περίπτωση εξέγερσης λόγω της εξαθλίωσης των Ελλήνων.

Συγκεκριμένα πρόκειται για την ινδική ιστοσελίδα darkernet.in στην οποία αναφέρεται ο φόβος μιας εξέγερσης λόγω της οικονομικής κρίσης.

Το δημοσίευμα αναφέρει και τους φόβους της κυβέρνησης για πραξικόπημα δείχνοντας έτσι ότι η κυβέρνηση δεν εμπιστεύεται πλεόν κανένα, ότι βρίσκεται υπό καθεστώς πολιορκίας και έτσι κρίνεται απαραίτητη η προστασία της απο μισθοφόρους.

"Τους τελευταίους 12 μήνες η Ελλάδα έχει δει κύματα μαζικών διαδηλώσεων, ταραχών και συγκρούσεων μεταξύ αστυνομίας, και διαδηλωτών, ένοπλων επιθέσεων σε κυβερνητικούς στόχους,όπως επίσης την ολοκληρωτική κατάρρευση της οικονομίας.

Η κυβέρνηση κλονίζεται απο σειρά σκανδάλων (όπως οι κρυφοί τραπεζικοί λογαριασμοί της Ελβετία) και δημοσιογράφοι έχουν συλληφθεί. Οι πεισσότεροι άνθρωποι επιβιώνουν μέσω συλλογικών προσπαθειών, οι εργάτες καταλαμβάνουν τα εργοστάσια.

Όπως είπαμε έρχεται μια εξέγερση, και πλησιάζει ολοένα και περισσότερο τώρα που η Ελλάδα εισήλθε σε μια κρίσιμη φάση" αναφέρει το δημοσίευμα για την κατάσταση στην χώρα."

Θα θυμίσουμε ότι σας είχαμε ενημερώσει πως ο πρέσβης Λεωνίδας Χρυσανθόπουλος με δήλωση-βόμβα, είχε πει ότι η ελληνική κυβέρνηση ανέθεσε σε ιδιωτική εταιρεία παροχής στρατιωτικών υπηρεσιών την προστασία της Βουλής. Πρόκειται για την εταιρεία «Academi», γνωστή ως «Blackwater», η οποία έχει αναλάβει αποστολές, μεταξύ άλλων στο Ιράκ.

Η αποκάλυψη του διπλωμάτη σε εφημερίδα του Καναδά, έγειρε ζητήματα μείζονος σημασίας που έχουν να κάνουν με την ασφάλεια των Ελλήνων πολιτών και την παραβίαση θεμελιωδών αρχών και Συντάγματος.

«Πρόσφατα η ελληνική κυβέρνηση ήλθε σε συμφωνία με τη διάδοχη εταιρεία της “Blackwater”, προκειμένου να προσλάβει μισθοφόρους για την προστασία του κοινοβουλίου. Στις δημοκρατίες ωστόσο, το Κοινοβούλιο δεν χρειάζεται προστασία», φέρεται να δήλωσε ο κ. Χρυσανθόπουλος.

Διπλωμάτης καριέρας, με πολύ καλές επαφές στις ΗΠΑ, καθώς έχει διατελεί στις μόνιμες αντιπροσωπείες στον ΟΗΕ στην Νέα Υόρκη, στις Βρυξέλλες, στο Τορόντο, στο Πεκίνο, ενώ διορίστηκε το 1993 ως πρώτο Έλληνας πρέσβης στην ανεξάρτητη Αρμενία.

Τώρα έρχεται αυτό το δημοσίευμα από το εξωτερικό να τον επιβεβαιώσει, ενώ ακόμα δεν έχει υπάρξει καμμία επίσημη διάψευση από την πλευρά της κυβέρνησης.

Επίσης και πρόεδρος των Ανεξάρτητων Ελλήνων Πάνος Καμμένος, σε συνάντηση που είχε με απόστρατους φέρεται να εξέφρασε τη βεβαιότητα ότι η κυβέρνηση έχει συνάψει συνεργασία με την εταιρεία Blackwater που τώρα ονομάζεται Academi!

Την πληροφορία δημοσιοποίησε μέσω του facebook ο πρόεδρος του Συλλόγου Αποφοίτων ΣΣΑΣ Γιάννης Αντωνιάδης, ο οποίος γράφει:

“Στη σημερινη μας συνάντηση , ο Πρόεδρος του κομματος των Ανεξάρτητων Ελλήνων, Πανος Καμμένος, μεταξύ άλλων εξέφρασε την πεποιθηση-βεβαιότητα, πως η Κυβερνηση έχει συνάψει συνεργασία με την Blackwater (νυν Academi) για την προάσπιση των συμφερόντων αυτης και της χώρας(!) υποκαθιστώντας έτσι σιγα-σιγα και τους ταγούς ασφάλειας και εθνικης κυριαρχίας .
Μας παρεπεμψε μάλιστα να μελετησουμε και το παρακάτω κειμενο : στο darkernet.in"

Εμείς γνωρίζουμε ότι "όπου υπάρχει καπνός υπάρχει και φωτιά" εάν κάτι από όλα αυτά δεν ευσταθεί ας βγει η κυβέρνηση να το διαψεύσει.

Πηγή

Nέα ανατροπή στην Ιταλία, όπου τα τελευταία εκλογικά τμήματα του Βορρά έδιναν στην δεξιά του Σίλβιο Μπερλουσκόνι την πλειοψηφία στην Γερουσία, ενώ μέχρι και χθες το μεσημέρι την Γερουσία την κέρδιζε, χωρίς να την ελέγχει, πάντως ο κεντροαριστερός συνασπισμός του Μπερσάνι!

Ο συνασπισμός της κεντροαριστεράς στην Ιταλία εξασφάλισε την πλειοψηφία των εδρών μόνο στη Βουλή των Αντιπροσώπων χάρη στο εκλογικό σύστημα που για μόλις 0,37% πήρε την πρώτη θέση από την κεντροδεξιά, σύμφωνα με τα εκλογικά αποτελέσματα που ανακοινώθηκαν μετά την καταμέτρηση του 99,9% των ψήφων.

Ο κεντροαριστερός συνασπισμός εξασφαλίζει 29,55% των ψήφων, έναντι 29,18% για τον συνασπισμό της δεξιάς του Μπερλουσκόνι, και καταλαμβάνει 340 έδρες στην 630μελή Βουλή των Αντιπροσώπων.

Ομως, στη Γερουσία η κεντροαριστερά καταλαμβάνει τελικά (;) μόνο 97 έδρες με το 31,63% των ψήφων, έναντι 110 εδρών που εξασφαλίζει η δεξιά που κυριάρχησε σε ισχυρές περιφέρειες έστω και αν έλαβε το 30,71% των ψήφων. Πρέπει βέβαια να δούμε το 100% των ψήφων πριν πούμε με βεβαιότητα που καταλήγει η Γερουσία.

Το Κίνημα 5 Αστέρων του Μπέπε Γκρίλο αναδεικνύεται τρίτη πολιτική δύναμη στο ιταλικό κοινοβούλιο, με 23,75% των ψήφων στη Γερουσία και το 25,41% στη Βουλή των Αντιπροσώπων.

Για την Ελλάδα το αποτέλεσμα των εκλογών στην Ιταλία αποτελούν αρνητικό μήνυμα για την συγκυβέρνηση.

Εντύπωση όλο το προηγούμενο διάστημα έκανε η συνέπεια με την οποάι τα συστημικά ελληνικά ΜΜΕ συκοφαντούσαν τον Σ.Μπερλουκσόνι και στήριζαν τον Μ.Μόντι, δείχνοντας ότι τα "μαύρα ταμεία" της τρόϊκα καλά κρατούν στον ελληνικό Τύπο.

Το ιταλικό "τσουνάμι" κατά των Βρυξελλών και του Βερολίνου, με πρωταγωνιστή τον σκληρό πολέμιο της Ευρωζώνης Μπέπε Γκρίλο και τον "μερκελομάχο" και ευρωσκεπτικιστή Σ.Μπερλουσκόνι, σίγουρα θα φτάσει και μέχρι την Ελλάδα, αφού ήδη απειλεί να σαρώσει όλες τις πολιτικές λιτότητας και της "δημοκρατίας των αγορών" στην Ευρώπη.

Όταν οι ηγέτες της συγκυβέρνησης προσκυνούσαν την Α.Μέρκελ, ο Σ.Μπερλουσκόνι και Μ.Γκρίλο, έλεγαν ένα μεγάλο "ΟΧΙ" και θριάμβευαν.

Και μέσα σε όλα αυτά έρχονται κάποιες αρνητικές δημοσκοπήσεις για την κυβέρνηση, οι πρώτες αρνητικές μετά τον Δεκέμβριο. Δημοσκοπήσεις που ίσως επηρεάσουν και το περιεχόμενο του επικείμενου ανασχηματισμού, ειδικά στα οικονομικά υπουργεία...

Πηγή

Με ένα μαεστρικά οργανωμένο σχέδιο των τραπεζιτών, του ΔΝΤ, της Ε.Ε. και των νεοταξιτών αμερικανών και ευρωπαίων, η Κύπρος βρίσκεται σήμερα στα νύχια της πιο μισάνθρωπης σκοτεινής οργάνωσης που γνώριζε ποτέ η υφήλιος...

Γράφει ο Σταύρος Καρκαλέτσης
Iστορικός, αμυντικός αναλυτής, πρόεδρος ΕΛ.Κ.Ε.Δ.Α.

Ο Ραούφ Ντενκτάς είχε δηλώσει το 1995 το εξής φοβερό, θέλοντας να καταδείξει την προσκόλληση των Κυπρίων, Ελλήνων και Τούρκων, στις εθνικές τους ταυτότητες και τις μητέρες-πατρίδες: «Το μοναδικό πράγμα που είναι γνήσια κυπριακό στο νησί, είναι το κυπριώτικο γαιδούρι». Η ιστορία είναι σε γενικές γραμμές γνωστή.

Ήταν κάποτε ένα νησί. Το πλέον απομακρυσμένο και απομονωμένο – μαζί με τον Πόντο - κομμάτι του Ελληνισμού. Όπου, ήδη το 1821, με την επανάσταση, έχουμε τα πρώτα σκιρτήματα των υπόδουλων Ελλήνων της Κύπρου και αποστολές επιφανών προσωπικοτήτων του νησιού στις ευρωπαικές αυλές (προκήρυξη της Ρώμης), διεκδικώντας την ένωση με την αγωνιζόμενη Ελλάδα.

Από τότε, και μέσα από μια πορεία δια πυρός και σιδήρου δύο αιώνων, έγιναν πολλά και δραματικά. Η τελευταία μέχρι σήμερα εποποιία του Ελληνισμού συνολικά, αυτή της ΕΟΚΑ, δεν πέτυχε τον αντικειμενικό της σκοπό, παρά τα ολοκαυτώματα και τις αγχόνες. Το γραμμάτιο που κλήθηκε να ξοφλήσει η ΕΟΚΑ ήταν η κατάθεση της κυπριακής ψυχής στο ιστορικό δημοψήφισμα του 1950: Ένωση με την Ελλάδα, 96%.

Αυτή είναι η ιστορική αλήθεια.

Πως ο κυπριακός Ελληνισμός υπέγραψε το αίτημά του για εθνική αποκατάσταση μέσα στους κόλπους της μητέρας πατρίδας, με αίμα το 1821 και με μελάνι το 1950. Και ξανά με αίμα στον αγώνα του 1955-59.

Η ανακήρυξη της Κυπριακής Δημοκρατίας σε ανεξάρτητο κράτος το 1960 ήταν αποτέλεσμα συμβιβασμού της αγγλοκρατούμενης πολιτικής κάστας των Αθηνών. Γιατί ενώ η ΕΟΚΑ στάθηκε αλύγιστη και απροσκύνητη, κατοπινοί «εθνάρχες» σε Αθήνα και Λευκωσία είχαν αρχίσει ήδη τα παζάρια με τους αποικιοκράτες του Λονδίνου, μέσα από μυστικές διαδρομές και διαπραγματεύσεις. Μιλάμε για μια δοτή και κολοβή ανεξαρτησία της Κύπρου, που θα οδηγούσε νομοτελειακά στη διάλυσή της.

Η ίδρυση κράτους το 1960, στάθηκε η θρυαλλίδα που θα διασπούσε τον κόσμο στην Κύπρο, ως προς το εθνικό θέμα. Ενώ μέχρι τότε η τεράστια πλειοψηφία του λαού παρέμενε προσκολλημένη στην αυτοδιάθεση και στο ενωτικό ιδεώδες (ακόμη και η κυπριακή Αριστερά, που σήμερα ηγείται της αντίθετης ιδεολογίας), μετά το 1960 τα πράγματα άλλαξαν. Κι άλλαξαν πολύ.

Το ότι δημιουργήθηκε ανεξάρτητο κράτος, δημιούργησε, αναγκαστικά και απαραίτητα συνάμα, εξουσίες και αξιώματα. Δημιουργήθηκε δηλαδή μια κάστα εξουσίας, μια πυραμίδα που ξεκινούσε από τον πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας και κατέληγε στον τελευταίο ανθυποτμηματάρχη ή κλητήρα του τάδε υπουργείου ή οργανισμού. Όλοι αυτοί που απέσπασαν κρατικά αξιώματα, είχαν πλέον να υπερασπιστούν τον μικροσυντεχνιακό τους μικρόκοσμο. Είχαν αξιώματα που θα τα έχαναν, αν προχωρούσε η πολιτική ένωσης της Κύπρου με την Ελλάδα, που προωθούνταν στην δεκαετία του 1960, ιδίως από τις κυβερνήσεις Γεωργίου Παπανδρέου. Για την ακρίβεια, θα υποβαθμιζόταν ο ρόλος της νεοσχηματισθείσας ελίτ της Λευκωσίας. Κοντολογής: Ένας Κύπριος υπουργός θα μετέπιπτε σε διευθυντή περιφερειακής υπηρεσίας του ελληνικού δημοσίου. Για αυτό ο Μακάριος ζητούσε από τον Παπανδρέου να τον χρίσει Αντιβασιλέα της Ελλάδας σε περίπτωση ένωσης (ταπεινή μου εκτίμηση, να το πιάνω από την ανάποδη: Οι Κυπραίοι, ράτσα πανέξυπνη και δαιμόνια, σε περίπτωση ένωσης όχι μόνο θα δεν θα υποβαθμίζονταν, αλλά θα κυβερνούσαν, μεταφορικά, ολόκληρη την Ελλάδα, όπως έκαναν και οι Κρητικοί, που από το 1912 που ενώθηκαν με το ελληνικό κράτος, έχουν προσφέρει –με διαφορά- τους περισσότερους υπουργούς και πρωθυπουργούς από κάθε άλλη περιοχή).

Τότε, εν πάσει περιπτώσει, άρχισε να καλλιεργείται από τις κυβερνήσεις Μακαρίου η άποψη «δεν είμαι Έλληνας, είμαι Κυπραίος», στα πλαίσια μαις κυπροκεντρικής πλέον θεώρησης, όπου ενυπήρχαν τα σπέρματα της αμφισβήτησης της ελληνικότητας τόπου και ανθρώπων. Αυτό συνεχίστηκε καθ’ όλη την δεκαετία του 1960 και προσέλαβε και πολιτικά συγκρουσιακή διάσταση (μακαριακοί/ανεξαρτησιακοί εναντίον γριβικών/ενωτικών).

Το καίριο πλήγμα στην πορεία αυτή στάθηκε η εγκληματική συμπεριφορά της Ελλάδας το 1974. Και επί χούντας και επί Καραμανλή του πρεσβυτέρου. Η πρώτη, αφού επιδόθηκε σε ένα ηλίθιο πραξικόπημα που έδωσε στην καραδοκούσα Τουρκία το άλλοθι για την εισβολή, την ώρα του «Αττίλα» συνέστησε στην καιόμενη Κύπρο «αυτοσυγκράτηση». Ο δε Καραμανλής, επέδειξε την ίδια απάθεια, «αυτοσυγκρατούμενος» και αυτός, αφού «η Κύπρος ήταν μακριά». Παρ’ ότι όλοι οι ειδήμονες περί τα στρατιωτικά γνωρίζουν πως η Ελλάδα του 1974 διέθετε αεροναυτικό πλεονέκτημα. Κι αυτό το ομολογούν κι οι ίδιοι οι Τούρκοι, παρά τους εδώ καλλιεργούμενους μύθους.

Η συμπεριφορά αυτή της Αθήνας (προσοχή: όχι του ελληνικού λαού!) το 1974, έδωσε το καλύτερο όπλο στους κυπροκεντρικούς της Λευκωσίας στα χρόνια που ακολούθησαν. Διότι ο ελληνοκεντρικός κόσμος του νησιού έμεινε ιδεολογικά ορφανός, έχοντας να αντιμετωπίσει τη χλεύη της αντίπαλης πλευράς και το «που είναι τώρα η Ελλάδα σας;».

Στην προσπάθεια αυτή, της απονεύρωσης μιας πολύ ισχυρής ελληνικής εθνικής ταυτότητας, οι κυπροκεντρικοί (που στα χρόνια που ακολούθησαν στεγάστηκαν πολιτικά στους επίγονους του μακαριακού ανεξαρτησιασμού) μετεξελίχθηκαν στον περίφημο νεοκυπριακό χώρο, που εκφράστηκε μέσα και από σχετικό σύνδεσμο, ο οποίος και ενέλαβε εργολαβικά τον αφελληνισμό της Κύπρου. Ο νεοκυπριακός χώρος έγινε έτσι η αντιδιαστολή του ελληνοκεντρικού, «ψαρεύοντας» κόσμο από ολόκληρο το¨πολιτικό φάσμα. Το «δεν είμαι Έλληνας - είναι Κύπριος» εκφράζει σήμερα το ίδιο σκληρά έναν σημερινό ultra-νεοφιλελεύθερο γιάπη της Λευκωσίας, όσο και έναν παραδοσιακό αριστερόστροφο κρατιστή του ΑΚΕΛ.

Κύπρος: Απο το κράτος, στο "Εθνος"

Οι αντιλήψεις όλων αυτών που δεν κρύβουν την απέχθειά τους για την Ελλάδα, λειτουργούν ως μηχανισμός παραγωγής (όσο τρελλό κι αν ακούγεται) κυπροκεντρικής εθνικής συνείδησης, η οποία περνά αναγκαστικά μέσα από την απαξίωση της ελληνικής εθνικής ταυτότητας. Έτσι ερμηνεύονται δηλώσεις του τύπου «και οι δύο λεγόμενες μητέρες πατρίδες εισέβαλαν στην Κύπρο», «οι Κύπριοι έχουν περισσότερα κοινά με τους Σύρους παρά με τους Έλληνες» (δήλωση Δημήτρη Χριστόφια) ή «ξιπετσισμένος κουρκουτάς» (για την Ελλάδα ο χαρακτηρισμός, από τον προκάτοχό του στο ΑΚΕΛ). Φτηνός ανθελληνισμός –το προαναφέραμε- κυριαρχεί όμως και σε «δεξιούς» υποτίθεται πολιτικούς χώρους, ιδεολογικά εκτροφεία ενός νεωτεριστικού κυπριωτισμού που θέλει την Ελλάδα «μακριά κι αγαπημένη…».

Για τους νεοκύπριους, ο αντιιμπεριαλιστικός και αντιαποικιακός αγώνας της ΕΟΚΑ υπήρξε λάθος. Ένα άλλο χαρακτηριστικό τους είναι η προσπάθεια επιβολής των ιδεοληψιών τους μέσα από τα βιβλία της Ιστορίας. Κατηγορούν τους εθνοκεντρικούς πως υποβαθμίζουν την παρουσία των Τουρκοκυπρίων στην ιστορική πορεία του νησιού. Ο Νεοκυπριακός Σύνδεσμος επισημαίνει για παράδειγμα πως είναι «μύθευμα» η συνοχή των εθνικών κρατών και ενοχλείται με την καθιερωμένη άποψη πως «…η Κύπρος ήταν πάντα ένα κομμάτι του αλύτρωτου Ελληνισμού» επισημαίνοντας πως δεν γίνονται επαρκείς αναφορές για τους Τουρκοκυπρίους στην ιστορική πορεία του νησιού.

Η καλλιέργεια μιας νεοκυπριακής εθνικής κουλτούρας και η «με το στανιό» επιβολή της, αγνοεί ότι η Κύπρος απετέλεσε ήδη από τα Τρωικά και τον 14ο-13ο αι. π.Χ. μέρος του ελληνικού κόσμου. τον ελληνικό πολιτισμό.

Ο Νιαζί Κιζιλγιουρέκ είναι Τουρκοκύπριος και καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Κύπρου. Έχει ενδιαφέρον να δούμε πως διαπερνά και την «άλλη πλευρά» το νεοκυπριακό ιδεολόγημα, μέσα από τα δικά του λόγια: «Υπάρχει ένα ιστορικό δυστύχημα: Πως οι Κύπριοι έπαψαν να σκέφτονται κυπριακά και να αντιλαμβάνονται την Κύπρο σαν μητέρα τους».

Άλλος γνωστός στην κυπριακή εκπαιδευτική κοινότητα υπερασπιστής της γραμμής αυτής, ο Καίσαρας Μαυράτσας, εξηγεί πως «…σήμερα, η νέα τάση είναι ο κυπριωτισμός, ο οποίος συνιστά μια νέα, διαφορετική μορφή εθνικισμού. Η θεωρία αυτή, ότι για να έχουμε ένα βιώσιμο κυπριακό κράτος πρέπει να συγκροτήσουμε μια κοινωνία πολιτών που να είναι νομιμόφρονες στην Κυπριακή Δημοκρατία και όχι στο τουρκικό ή το ελληνικό κράτος».

Eννοείται πως το νεοκυπριακό μπλοκ ήταν από τους βασικούς στυλοβάτες στο εθνοκτόνο «ΝΑΙ» στην καταστροφή της Κύπρου (σχέδιο Ανάν την βάφτισαν…). Η δε απογοήτευσή τους δεν κρυβόταν μετά το χαστούκι της μεγάλης πλειοψηφίας του ελληνικού κυπριακού λαού.«Δημιουργήθηκε η ελπίδα για κάτι νέο με την ένταξη της Κύπρου στην Ε.Ε., όμως έγινε η συσπείρωση γύρω από το μύθο που καλλιέργησε ο τότε Πρόεδρος της Δημοκρατίας Τάσσος Παπαδόπουλος και οι Ελληνοκύπριοι απέρριψαν το σχέδιο λύσης στο δημοψήφισμα. Χρειάζεται μια νέα αφήγηση που πρέπει να καλλιεργηθεί στους Κυπρίους, ότι η Κύπρος αποτελεί δίαυλο διακίνησης προσώπων και πολιτισμών», δήλωνε τότε επιφανής εκπρόσωπος των απεθνοποιημένων της Μεγαλονήσου.

Για να φτάσουμε στο σημείο, το 1987, η Αδαμαντία Πολλίς (άλλος διάτων αστέρας του νεοκυπριωτισμού) να συμπεραίνει ότι «…υπάρχουν αρκετά κοινά κυπριακά στοιχεία –και στοιχεία διαφοροποίησης από τις μητέρες πατρίδες– ώστε οι δυσχέρειες στο σχηματισμό μιας κυπριακής εθνοτικής ιδεολογίας να μην είναι πλέον ανυπέρβλητες». Η συγκεκριμένη παραθέτει και ένα «αδιάσειστο» (για κάθε λογικό νου όμως, γελοίο) επιχείρημα: «Η Κύπρος ιστορικά ποτέ δεν ήταν ένα ενσωματωμένο μέρος της Ελλάδας». Λες και όταν δημιουργήθηκε το πρώτο, μικροσκοπικό ελληνικό κράτος, να μην ήσαν εκτός όχι μόνο η Κύπρος, αλλά όλη σχεδόν η σημερινή Ελλάδα (Θεσσαλία, Ήπειρος, Μακεδονία, Αιγαίο, Κρήτη κτλ). «Το γεγονός ότι η Κύπρος είχε διάφορες εμπειρίες κατακτητών και απομεινάρια διάφορων λαών και κουλτουρών», συνεχίζει ακάθεκτη, «δείχνει ότι υπάρχει ένα ξεχωριστό αμάλγαμα». Συμφωνούμε: Τέτοιο «αμάγαλμα» διαπιστώνεται και στα Επτάνησα (ενετοκρατία), στην Κρήτη (ίδιοι οι κατακτητές και η πορεία της με αυτήν της Κύπρου), στην Μακεδονία (σλαβικά και οθωμανικά στοιχεία). Μόνο η Κύπρος γνώρισε λοιπόν «εμπειρίες κατακτητών» για να την εκλάβουμε ως κάτι διαφορετικό; Ο υπόλοιπος ελληνικός χώρος δεν λεηλατούνταν από το 1204 μέχρι τον 20ό αιώνα από κάθε λογής κατακτητές και αφεντικά;

Επιστρέφοντας στον κατεξοχήν υπέρμαχο του «νεοκυπριωτισμού», τον Καίσαρα Μαυράτσα, να αναφέρουμε το επιχείρημά του (και σημαία όλων των νεοκυπρίων) περί διαφορετικής γλώσσας (όχι διαλέκτου, γλώσσας!!!): «Υπάρχουν δυσκολίες κατανόησης της ελληνοκυπριακής(!!!) από τους Ελλαδίτες, οι Ελληνοκύπριοι έχουν τη δική τους γλωσσική ποικιλία η οποία διαφέρει σαφώς από τη γλώσσα που ομιλείται στην Ελλάδα». Εδώ η γλωσσολογία σηκώνει τα χέρια, αφού η πλέον αρχαιοπρεπής και γνήσια ελληνική διάλεκτος σήμερα, βαφτίζεται «γλώσσα».

Είναι τόσος ο «καημός»να διαφοροποιήσουν την Κύπρο από τον υπόλοιπο ελληνικό κόσμο, που επιστρατεύουν ακόμη και …το χαλλούμι: «Οι δύο κοινότητες της Κύπρου, Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι, μοιράζονται τις ίδιες γαστριμαργικές και καλλιτεχνικές παραδόσεις: οι κοινοί χοροί όπως το τσιφτετέλι, το θέατρο σκιών (Καραγκιόζης), το κυπριακό τυρί (χαλλούμι) κοκ.». Φυσικά, όλοι γνωρίζουμε τον γαστρονομικό πλούτο του λαού μας και τα τοπικά προιόντα κάθε περιοχής. Όμως μάλλον δεν αρκεί το χαλλούμι και ο καραγκιόζης για να «κατασκευαστεί» ξέχωρη κυπριακή ταυτότητα.

Από κοντά, επικουρικοί των εθνικά λοβοτομημένων της Λευκωσίας, και οι εν Αθήναις «προοδευτικάριοι» του αεθνικού μετασχηματισμού, όπως η ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ Μυρσίνη Ζορμπά, που θεωρούσε (εποχή σχεδίου Ανάν) ως μόνα χωριστικά στοιχεία των δύο κοινοτήτων της Κύπρου τη γλώσσα και τη θρησκεία, τα οποία αποκάλεσε και «δευτερεύοντα χαρακτηριστικά». (Ελευθεροτυπία, 09.08.2003). Και εδώ, η επιστήμη σηκώνει ανήμπορη τα χέρια: «Δευτερεύοντα χαρακτηριστικά» η θρησκεία και η γλώσσα, και προφανώς πιο σημαντικά το χαλλούμι και ο καραγκιόζης!

Στην αγωνία τους λοιπόν να αποδείξουν πως η Κύπρος είναι «κάτι διαφορετικό» και οι Κύπριοι όχι ακριβώς Έλληνες μα «κάτι άλλο», οι εργολάβοι της εθνικής κατεδάφισης υποπίπτουν στην μια ιστορική ανακρίβεια μετά την άλλη, καταντώντας γραφικοί. Προσέξτε το παρακάτω «επιχείρημα» (από συνέδριο του Νεοκυπριακού Συνδέσμου): «΄Εχουμε κάποια ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της συμπεριφοράς των Κυπρίων. Υπάρχουν στοιχεία διαφοροποίησης των Κυπρίων από τον Τουρκισμό (sic) και τον Ελληνισμό, όπως η έλλειψη πονηριάς, η ύπαρξη αφέλειας, η συνέπεια και εντιμότητα, η σε υπερβολικό βαθμό ανεκτικότητα». Τα συμπεράσματα σε σένα φίλε αναγνώστη. Στοιχεία ανθρώπινης συμπεριφοράς (υπάρχουν προφανώς πονηροί Κύπριοι και Ελλαδίτες, όπως υπάρχουν και αφελείς) βαφτίζονται εθνικές ιδιαιτερότητες, για να «καταγγελθεί» το εθνικό κέντρο (οι Ελλαδίτες στιγματίζονται συλλήβδην ως ανέντιμοι και πονηροί). Εδώ η «επιστημοσύνη» τους, αγγίζει τα όρια του σκληρού ρατσισμού. Και θλιβερό είναι πόσο αυτά τα στερεότυπα έχουν εμποτίσει και την εδώ, στην Αθήνα, ψευτοπροοδευτική μηχανή «σταμπαρίσματος». Οι Κύπριοι χαρακτηρίζονται από τους ασπόνδυλους και άκαπνους της μικροαθηναικής χωματερής ως στυγνοί έμποροι, συμφεροντολόγοι και «άνευ μπέσας».

Να θυμίσουμε, τονίζοντας πως το εγχείρημα συνεχίζεται, τις αποκαλυπτικές της νεοκυπριώτικης ιδεοληψίας πρόσφατες δηλώσεις του Ανδρέα Χρήστου (προσώπου μάλλον όχι τυχαίου, αφού είναι δήμαρχος Λεμεσού, και πρώην υπουργός του Χριστόφια). Δηλώσεις προς τον πρώην πρέσβη της Ελλάδας στην Κύπρο Χρήστο Ζαχαράκη: «Ο ισχυρισμός για ύπαρξη Ελληνισμού στην Κύπρο συνιστά εσφαλμένη και αναληθή θέση. Η χρήση της ελληνικής γλώσσας από τους Ελληνοκύπριους αποτελεί συμπτωματικό γεγονός, γιατί αυτή επεβλήθη από μερικές εκατοντάδες Έλληνες όταν στην Κύπρο ζούσε γηγενής πληθυσμός 500.000 ατόμων, επί των οποίων θα μπορούσαν να έχουν υπερισχύσει οι Αιγύπτιοι ή οι Φοίνικες».

Όταν τα υπόλοιπα «επιχειρήματα» τελειώνουν, τότε πάμε στις συμπτώσεις λοιπόν. Συμπτωματικό γεγονός η ελληνική γλώσσα που μιλούν 32 αιώνες τώρα οι Κύπριοι, διασταλτικά σύμπτωση ίσως και η ελληνικότητά τους….

Να μερικοί, ας πούμε βασικοί και πάγιοι τρόποι έκφρασης στην πορεία προς τον εθνικό και θρησκευτικό αποχρωματισμό των Ελλήνων της Κύπρου:
-Η προσπάθεια υιοθέτησης, χρόνια τώρα, κυπριακού εθνικού ύμνου, με κατάργηση του ελληνικού. Εδώ υπάρχει το λογικοφανές επιχείρημα πως αφού η Κύπρος είναι ανεξάρτητο κράτος, πρέπει να έχει τον δικό της ύμνο.
-Ο πόλεμος κατά της ελληνικής σημαίας, αφού μόνο τυχαίο γεγονός δεν είναι οι βανδαλισμοί (σκίσιμο και κάψιμο ελληνικών σημαιών, κυρίως από νεολαίους της ΑΚΕΛικής νεολαίας ΕΔΟΝ). Όπου πάντως επιχειρήθηκε αφαίρεση της γαλανόλευκης, όπως πριν λίγα χρόνια στο ΡΙΚ, υπήρξαν ισχυρές αντιδράσεις.
-Η ανθελληνική αρθρογραφία σε διάφορα έντυπα, που όχι σπάνια αναφέρεται σε ελληνόφωνη (και όχι ελληνική) κοινότητα στο νησί. Ιδίως σήμερα που η Ελλάδα βρίσκεται στο κατάντημα που την έφεραν οι πολιτικοί της εξάρτησης, οι ριψάσπιδες της Λευκωσίας έχουν ακλόνητα επιχειρήματα: Να ποια είναι η Ελλάδα και τα χάλια της. Τουτέστιν: Να πάθουμε κι εμείς τα ίδια, δηλώνοντας αθεράπευτα Έλληνες;
-Ο σκληρός ανθελληνισμός μέρους της κυπριακής γραφειοκρατίας και η προσπάθεια για εκπαιδευτική μεταρρύθμιση, όπου μεταρρύθμιση ίσον η συγκροτημένη προσπάθεια για απεθνικοποίησης της Παιδείας και σταδιακής εδραίωσης κυπριακής συνείδησης.

Οι βαθύτερες επιδιώξεις των νεοταξιτών στη Κύπρο

Σε προηγούμενο τεύχος του «HN» είχε γίνει αναφορά στο ρόλο των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων στην εκστρατεία διάβρωσης του εθνικού και πατριωτικού αισθήματος των Κυπρίων. Θα μπορούσαμε να πούμε πως, την εποχή του σχεδίου Ανάν, τη σκυτάλη από τον Νεοκυπριακό Σύνδεσμο πήραν οι διάφορες ξενοκίνητες και έξωθεν χρηματοδοτούμενες ΜΚΟ, που μέχρι σήμερα «το παλεύουν σκληρά» για να μεταλλαχθεί η κυπριακή κοινωνία σε πολτό λωτοφάγων, άνευ εθνικής μνήμης και συλλογικής ταυτότητας. Σύγχρονοι καβαφικοί «Ποσειδωνιάται»,διατηρούντες μια αμυδρή περί προγόνων και ταυτότητας ανάμνηση,

Το ευφυολόγημά τους περί κυπριακής εθνικής ταυτότητας πάσχει δομικά. Καταρρίπτεται σε ελάχιστα δευτερόλεπτα, όπως και το σχέδιο (δια)λυσης που πήγαν να επιβάλλουν το 2004 (ο Ευάγγελος Βενιζέλος δήλωνε τότε πως το σχέδιο Ανάν ξετιναζόταν από συνταγματικής άποψης σε ελάχιστα λεπτά, όμως το …υπερασπίστηκε!).

Κυπριακό έθνος υπάρχει και υφίσταται, στον βαθμό που υπάρχει και πελοποννησιακό ή θεσσαλικό. Με την νεοκυπριακή λογική, οι Δωδεκανήσιοι που ήσαν μέχρι το 1947 εκτός ελληνικού κράτους θα έπρεπε να λογίζονται έθνος. To ίδιο παλιότερα και οι Επτανήσιοι, επί «Ιονίου Πολιτείας». Είναι φανερό πως συζήτηση έστω τέτοιας υφής, είναι πέραν του γελοίου και δεν αντέχει σε επιστημονική κριτική.

Ο Ελληνισμός της Κύπρου, και αυτό αποδεικνύεται περίτρανα στο αρχαιοπρεπές γλωσσικό του ιδίωμα, τα «τζυπραίικα», είναι από τα πιο ακραιφνή τμήματα του λαού μας. Κι όχι μόνο αυτό. Η παρουσία των Τούρκων στην Κύπρο ουδέποτε ξεπέρασε το 15-18%, όταν στην οθωμανοκρατούμενη Μακεδονία άγγιζε πριν το 1912 ποσοστά της τάξης του 40%, ενώ και οι Τουρκοκρητικοί πριν το 1922 ξεπερνούσαν το 30% στην Κρήτη. Για να μην θυμίσουμε τον ακράτητο ενθουσιασμό και την εθελοντική κάθοδο χιλιάδων Κυπρίων σε κάθε εθνική παλιγγενεσία, από το 1821 μέχρι το 1940.

Η προσπάθεια καλλιέργειας κυπριακής εθνικής συνείδησης, μπορεί να επανέρχεται δριμύτερη κατά καιρούς, όπως μετά το 1974 ή πιο πρόσφατα με την ΑΚΕΛική διακυβέρνηση. Όμως, μάταιο το εγχείρημα , γιατί προσπαθεί να παραβιάσει αδήριτες ιστορικές νόρμες. Δεν είναι εύκολο να πείσεις κάποιον που μιλά, γράφει, σκέφτεται, τραγουδάει, χορεύει, ζει ελληνικά, πως είναι όχι Έλληνας μα «κάτι άλλο». Όταν δε, αδυνατείς να του προσδιορίσεις επακριβώς ποιο είναι αυτό το «κάτι άλλο», το πράγμα καταντά, πλάι στο επικίνδυνο, και αστείο. Μας αφορά όμως το επικίνδυνο. Αν δούμε ποιοι προωθούν έξωθεν μια αεθνική Κύπρο.

Θα αναρωτιούνταν άνετα κάποιος, γιατί τόση πολεμική απέναντι στην Ελλάδα και τα σύμβολά της; Είναι απλώς οι στην Λευκωσία ιδεολογικοί συνοδοιπόροι των αθηναικών Εξαρχείων, που βγάζουν σπυράκια απέναντι σε λέξεις όπως Έθνος και Πατρίδα; Είναι οι αγκυλωμένες αναρχικές ή νεοφιλελεύθερες ιδεοληψίες του σκληρού εξατομικισμού και της αποθέωσης της μονάδας, εξοβελιζομένης της ανθρώπινης προσωπικότητας; Είναι κι αυτά κι άλλα πολλά, όπως και ψυχοπαθητικά σύνδρομα. Κατά την άποψή μου, το κυριότερο από αυτά (και εξηγήσιμο της ανθελληνικής τους υστερίας) είναι η απεγνωσμένη προσπάθειά τους να γίνουν αρεστοί στον Τούρκο κατακτητή. Για να εξασφαλίσουν το νέο-οθωμανικό έλεος και λύπηση. Κοντολογής: «Ξέρουμε πως είστε οι ισχυροί, τα πρώην αφεντικά μας, όμως αφού δεν δηλώνουμε και τόσο Έλληνες, λυπηθείτε μας κι αφήστε μας να συνεχίσουμε να ζούμε εδώ, υπάκουοι και φρόνιμοι…». Έχουμε δηλαδή εθελούσια προσχώρηση στην εθνική αυτοαναίρεση. Δεν χρειάζεται να αναλύσουμε πόσο αποκρουστικά ραγιαδίστικη και πηλιογουσική είναι μια τέτοια μετάλλαξη. Ν’ αλλάζεις ταυτότητα και ιδέες, με την κουτοπόνηρη λογική πως έτσι θα σε λυπηθούν τ’ αφεντικά, τούρκικα και λοιπά…

Το μεγάλο στοίχημα παίζεται σήμερα και θα παίζεται και αύριο στην Κύπρο. Μια Κύπρο που στην πλειοψηφία της επιμένει ελληνικά, και ας προδώθηκε και μια και πέντε και δέκα από το εθνικό κέντρο. Την μάνα Ελλάδα για τους Κυπραίους, που στην πραγματικότητα τους συμπεριφέρθηκε σαν άκαρδη μητριά.

Μια σύμφωνη με τα διεθνώς ισχύοντα και το δίκαιο των λαών προσέγγιση, δεν θα ήθελε προφανώς melt pot θεωρίες στη Μεγαλόνησο. Γιατί αυτές ακριβώς προωθούν οι νεοκύπριοι «προοδευτικοί» και οι αγγλοσάξονες πάτρωνές τους. Κι αυτό τουλάχιστον θα έπρεπε να προβληματίσει: Έξωθεν υποστηρικτές της απεθνοποίησης των Ελλήνων Κυπρίων είναι (και) σήμερα Άγγλοι και Αμερικανοί. Τυχαίο;
Η συμβατή με τα ανθρώπινα δικαιώματα και το διεθνές δίκαιο αντίληψη, δεν θέλει την εθνική ισοπέδωση ούτε των Ελλήνων ούτε των Τούρκων στην Κύπρο, όπως την εννοούν και την προοωθούν οι αεθνικοί νεωτεριστές. Πάνω στα ερείπια δεν στήνεις εκ των άνω πλαστές συνειδήσεις. Πόσο μάλλον εθνικές…
Το δίκαιο είναι η συνύπαρξη περνούν μέσα από την διατήρηση της εθνικής ταυτότητας, όχι από την εξάλειψή της. Θέλουν αλληλοκατανόηση και λληλοαποδοχή. Δημοκρατικά και με βάση την καθιερωμένη διεθνώς αρχή της πλειοψηφίας: Οι Έλληνες της Κύπρου αναλογικά στα αξιώματα και στις εξουσίες, και οι Τούρκοι το ίδιο. Με βάση τα πληθυσμιακά ποσοστά τους να συμμετέχουν στην δημόσια ζωή και να απολαμβάνουν όλα όσα ως μειονότητα (και όχι κοινότητα) δικαιούνται (τονίζω το μειονότητα, γιατί οι Τουρκοκύπριοι που ζουν σήμερα στο νησί δεν ξεπερνούν τις 70.000, ήτοι το 8% περίπου του νομίμου πληθυσμού. Και πουθενά στον κόσμο ποσοστά του 8 ή 10% δεν συνιστούν κοινότητα. Είναι μειονότητα).

Μπορεί οι μπροστάρηδες μια μεταλλαγμένης, αεθνικής Κύπρου, να στηρίζονται σε τούρκικες λόγχες και νεοταξίτικα δολλάρια, έχουμε κι εμείς όμως όπλα. Που στην Κύπρο του σήμερα είναι πιο καλοακονισμένα, απ’ ότι στην μητροπολιτική ψυχορραγούσα Ελλάδα του μνημονίου. Στην πρώτη γραμμή της απόκρουσης της εκστρατείας αφελληνισμού του κυπριακού λαού, χθες και σήμερα, βρίσκονται η Ορθόδοξη Εκκλησία της Κύπρου και η εκπαίδευση. Η Εθναρχούσα Εκκλησία της Κύπρου, έχει πίσω της μια βαριά κληρονομιά αγώνων και θυσιών, και πλήρωσε βαρύτατο φόρο αίματος επί τουρκοκρατίας και επανάστασης. Το υψηλό επίπεδο της κυπριακής εκπαίδευσης και η προσήλωση των Κυπρίων λειτουργών στις αξίες και τα νάματα των ελληνικών αξιών, δεν χαρίζουν στην κυπριακή εκπαίδευση απλώς μια ανωτερότητα έναντι της παρηκμασμένης ελλαδικής. Είναι ο ισχυρότερος κυματοθραύστης απέναντι στην εθνομηδενιστική εκδοχή της Ιστορίας, που προωθούν οι εν Κύπρω Ρεπούση(δες).

Πριν λίγα χρόνια, ο εν Αθήναις Αμερικανός πρέσβης Μόντι Στέρνς, στο βιβλίο του «Περίπλοκες Συμμαχίες» έγραψε –πρώτος- τα εξής αποκαλυπτικά: «Στην Κύπρο θα πρωτοτυπήσουμε. Διότι οι συνθήκες προσφέρονται για τη δημιουργία ενός αεθνικού κράτους».

Στο χέρι ολόκληρου του ελληνικού λαού, σε Ελλάδα και Κύπρο, στο χέρι των αστείρευτων λαικών δυνάμεων, στο χέρι μας, είναι να τους διαψεύσουμε. Γιατί αν αντέξει η Κύπρος, μπορεί να ελπίζει κι η Ελλάδα. Μπορεί στο νησί της Αφροδίτης η κατοχή να’ ναι στρατιωτική και εδώ οικονομική. Όμως τ’ αφεντικά, νέα και παλιά, είναι πάντα αφεντικά. Τα ονόματα αλλάζουν. Το θέμα είναι να μην αλλάξουμε εμείς. Κι αν τα ζώπυρά μας μείνουν αναλλοίωτα, αν δεν καταντήσουμε μεταλλαγμένοι, τότε δεν θα γίνουμε η μασημένη τροφή κανενός.
Το ξέρουν, και για αυτό –ακόμα και πάντα- μας υπολογίζουν και μας φοβούνται…

Ας ξανακάνουμε το απρόβλεπτο και το ηρωικό, μέρος του παλιού, καλού μας εαυτού…

Το παρόν άρθρο δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Hellenic Nexus, τεύχος 71

Για να θυμηθούμε και λίγο εκείνον τον Πολωνό παλιό προπονητή του Παναθηναικού και τη ρήση του: "Η μπάλλα είναι..πόρνη!"

Γράφει ο Θανάσης Καρτερός

Ποιος να το έλεγε! 

Ο μέτοικος Παπανδρέου να δίνει διαλέξεις με οδηγίες για την αντιμετώπιση της κρίσης, ο βαρύς Άκης να είναι στον Κορυδαλλό, ο ελαφρός Παπακωνσταντίνου να τρέμει τον Κορυδαλλό, ο πεφωτισμένος Καραμανλής να απολαμβάνει το ημίφως της Ραφήνας, η έγχρωμη Ντόρα να έχει χάσει το χρώμα της μέσα στο γκρίζο της σημερινής Ν.Δ., ο εκσυγχρονιστής Σημίτης να αρνείται τη συμμετοχή του στο εκσυγχρονιστικό συνέδριο του ΠΑΣΟΚ - για να μη μιλήσουμε για τα τασάκια στην Ιπποκράτους και τα μαχαίρια στη Συγγρού.

Τόσες και τόσες ...σταθερές αξίες του πολιτικού συστήματος να έχουν, με δυο λόγια, καταντήσει κουρελαρία, στόχος για βελάκια, κατάρες και ανέκδοτα.

Και ποιος, παρακαλώ, όχι μόνο να επιβιώνει, αλλά και να ανυμνείται από όλα σχεδόν τα μεγάλα ΜΜΕ ως ηγέτης, συνεπής, σταθερός, αξιόπιστος;

Ο Σαμαράς, αν έχετε το Θεό σας.

Ο Αντώνης Σαμαράς, αυτοπροσώπως. 

Παρέα με την κλειστή ομάδα, που βεβαιώνει το ύψος της πολιτικής του ευφυΐας και το βάθος του πολιτικού του ήθους: Τον Κεδίκογλου, τον Φαήλο, τον Λαζαρίδη, τον Μουρούτη, τον Μιχελάκη, την truth team. Και τον Στουρνάρα, βεβαίως.

Το γεγονός είναι ασφαλώς μια ευκαιρία για πολιτικές σκέψεις και φιλοσοφικούς διαλογισμούς. Διότι μπορεί να μιλάμε συνεχώς για τον ρόλο της προσωπικότητας στη δημιουργία της Ιστορίας - και καλά κάνουμε. Αλλά η περίπτωση Σαμαρά μάς σπρώχνει να μιλήσουμε για τον ρόλο της Ιστορίας στη δημιουργία της προσωπικότητας - και στην κατασκευή της, θα λέγαμε.

Διότι ποιος είναι ο Σαμαράς;

Μια μετριότητα, ένας παιδιόθεν γέρος πολιτικός, χωρίς ούτε μια φρέσκια πολιτική σκέψη σε όλη τη διαδρομή του - όποιος βρει μια πρωτότυπη ή έστω έξυπνη πολιτική σκέψη του όλα αυτά τα χρόνια, κερδίζει μια θέση στο βιβλίο Γκίνες. Και χωρίς ίχνος έργου επίσης - εκτός αν του πιστώσουμε ως έργο την ατέλειωτη σειρά από ρουσφέτια, τα κατορθώματα στο υπουργείο Εξωτερικών, τη διάσπαση της Ν.Δ. και την ανατροπή της δεξιάς κυβέρνησης στην οποία συμμετείχε.

Ο άνθρωπος δεν έχει τίποτε να επιδείξει, έστω και ως στενόμυαλος δεξιός - τίποτε. Εκτός από υπερμεγέθεις και εντελώς ανακόλουθες με τις δυνατότητές του, ορατές διά γυμνού οφθαλμού φιλοδοξίες.

Και όμως αυτός ο συνδυασμός από τίποτε και φιλοδοξίες, που άλλους τους γκρεμίζει στα τάρταρα, τον Σαμαρά τον ανέβασε στο Έβερεστ της εξουσίας, της εκτίμησης των δανειστών και της αγάπης των νοικοκυραίων - των πολύ νοικοκυραίων όμως.

Η πόρνη η Ιστορία, που λέγαμε. 

Ο κατάλληλος άνθρωπος, στην κατάλληλη εποχή, για το κατάλληλο σύστημα εξουσίας. Τώρα δεν τους χρειάζεται ούτε το πολιτικό μυαλό ούτε οι ευρύτητες για την Κεντροδεξιά και τον μεσαίο χώρο - τους χρειάζεται η πειθαρχία των Μνημονίων. Δεν τους χρειάζεται η φιλολογία της δημοκρατίας - τους χρειάζεται η μηδενική ανοχή. Δεν τους χρειάζονται οι συνδικαλιστές της ΔΑΚΕ - τους χρειάζονται τα ΜΑΤ. Δεν τους χρειάζεται η λατρεία της πατρίδας - τους χρειάζεται η εκποίησή της.

Συμπέρασμα: Τώρα τους χρειάζεται ο Σαμαράς. Με μηδενικές δυνατότητες, αλλά με μεγάλες φιλοδοξίες, μεγαλύτερη προθυμία και μεγίστη ετοιμότητα για στροφές.

Του λείπουν βέβαια μερικά πράγματα, αλλά κανείς δεν είναι τέλειος. Η κατασκευή του ηγέτη, του ικανού, του εργατικού, του συνεπούς συντελείται συστηματικά και σχεδόν προκλητικά μπροστά στα μάτια μας. Οι δυο χλωμοί κομπάρσοι -Κουβέλης και Βενιζέλος- και ο λαμπρός ένοικος του Μαξίμου. Ο Σαμαράς κατανοεί τα προβλήματα. Ο Σαμαράς ξέρει πού μας πάει. Ο Σαμαράς ελέγχει με σιδερένιο χέρι τους υπουργούς. Ο Σαμαράς αποκαθιστά την αξιοπιστία της χώρας. Ο Σαμαράς εγγυάται τις επενδύσεις, την απαρέγκλιτη εφαρμογή των Μνημονίων, τη θέση της Ελλάδας στην Ευρώπη, τον κατώτατο μισθό, το μέλλον μας. Ο Σαμαράς, ο Σαμαράς, ο Σαμαράς... Το γεγονός ότι ο Σαμαράς έχει αλλάξει τόσες φορές θέσεις, πολιτικές, κόμματα, απόψεις, αποσιωπάται, θάβεται επιμελώς, εξαφανίζεται. Μαζί με την πολιτική του φτώχεια, τη συντηρητική του αγκύλωση, το μηδέν τού έργου του. Με αποτέλεσμα, όλη αυτή η θηριώδης προσπάθεια κατασκευής ενός απόλυτου ψεύδους από το απόλυτο τίποτε να αποκτά κάπως εφιαλτικά χαρακτηριστικά.

Ο Σαμαράς είναι συνεπώς σίγουρα ο ηγέτης που τους βολεύει. Περιμένει απάντηση το ερώτημα αν είναι ο ηγέτης που ΜΑΣ αξίζει...

Η επόμενη μέρα στην Ευρώπη φαίνεται ακόμα πιο αβέβαιη, με σενάρια ακυβερνησίας στην Ιταλία και νέων εκλογών που προκαλούν τριγμούς στην ευρωζώνη.

Συναγερμός έχει σημάνει στο Βερολίνο εξαιτίας του αποτελέσματος των ιταλικών εκλογών και της ανησυχίας ότι τα σενάρια ακυβερνησίας μπορεί να επαληθευτούν.

Ο Γερμανός υπουργός Εξωτερικών, Γκίντο Βεστερβέλε, απηύθυνε έκκληση για σχηματισμό σταθερής κυβέρνησης στη Ρώμη. «Είναι σημαντικό και προς το συμφέρον ολόκληρης της Ευρώπης η Ιταλία να αποκτήσει σύντομα μία σταθερή και λειτουργική κυβέρνηση...Οι πολιτικοί αξιωματούχοι στη Ρώμη γνωρίζουν ότι η Ιταλία έχει ανάγκη μίας πολιτικής μεταρρυθμίσεων, μίας πολιτικής σταθεροποίησης».

Τους φόβους εκτροχιασμό της κρίσης στην ευρωζώνη και τον κίνδυνο στο μέλλον της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης περιέγραψε έντονα ο Φίλιπ Μίσφελντερ, υπεύθυνος για την εξωτερική πολιτική στο CDU, το κόμμα της Άνγκελα Μέρκελ: «Κάνουμε έκκληση στην υπευθυνότητα όλων των πολιτικών δυνάμεων. Εσείς, οι Ιταλοί δεν είστε Ελλάδα. Ανήκετε στην G8 και είστε μέλος-κλειδί της ευρωζώνης. Το ευρώ δεν μπορεί να αντέξει ένα σενάριο σαν της Ελλάδας, με νέες εκλογές, θα ήταν ένα παράθυρο αποσταθεροποίησης», τόνισε στην ιταλική εφημερίδα «Λα Ρεπούμπλικα».

Πολιτικό αδιέξοδο μετά την ψήφο διαμαρτυρίας

Μήνυμα διαμαρτυρίας επέλεξαν να στείλουν μέσω της ψήφου τους, οι Ιταλοί, καθώς μοιάζει πιθανό κανείς από τους δύο βασικούς αντιπάλους, Μπερσάνι και Μπερλουσκόνι, να μην μπορεί να σχηματίσει κυβέρνηση.

Ο κεντροαριστερός συνασπισμός του Πιερ Λουίτζι Μπερσάνι κέρδισε με μικρή πλειοψηφία τον Σίλβιο Μπερλουσκόνι στη Βουλή, δεν κατάφερε όμως να πάρει τη Γερουσία. Για το σχηματισμό σταθερής κυβέρνησης είναι απαραίτητη η πλειοψηφία και στα δύο αυτά σώματα.

Αξίζει να σημειωθεί ότι τα exit polls -όπως γίνεται συνήθως στην Ιταλία- διαψεύστηκαν, ενώ άλλαξαν και 3-4 φορές. Με την ανακοίνωση των πρώτων αποτελεσμάτων, το ευρώ άρχισε να υποχωρεί έναντι του δολαρίου, φτάνοντας στο χαμηλότερο επίπεδο από τις αρχές Ιανουαρίου.

Το κυριότερο είναι ότι με κανέναν συνδυασμό και σενάριο συνεργασίας δεν φαίνεται να αναδεικνύεται οποιαδήποτε κυβερνητική πλειοψηφία. Ο ιταλικός Τύπος σημειώνει: «Εκλογές σοκ που μας δίνουν ένα ακινητοποιημένο κοινοβούλιο», είναι ο τίτλος της Corriere della Sera. «Μία χώρα που δεν είναι δυνατόν να κυβερνηθεί, σε πολιτικό και τεχνικό επίπεδο, με περιορισμένες διεξόδους βασισμένες σε συμμαχίες σχεδόν ανέφικτες πρακτικά και ανεπαρκείς αριθμητικά», σχολιάζει ο Μάσιμο Ράτζι στην La Repubblica. Ο αρθρογράφος θεωρεί ότι η μόνη διέξοδος είναι η επανάληψη της ψηφοφορίας, είτε για το σύνολο του Κοινοβουλίου είτε μόνο για τη Γερουσία.

Μόνος πραγματικός νικητής των εκλογών αυτών είναι ο Μπέπε Γκρίλο και το Κίνημα των 5 Αστέρων, που κατόρθωσε να «γοητεύσει» τους Ιταλούς ψηφοφόρους παίζοντας ανάμεσα στην απόρριψη της πολιτικής τάξης, την οργή κατά της λιτότητας και την απαξίωση της Ευρώπης.

Ο τεχνοκράτης απερχόμενος πρωθυπουργός Μάριο Μόντι περιορίστηκε στο 10% των ψήφων στα δύο σώματα του κοινοβουλίου. «Είμαστε ικανοποιημένοι από το αποτέλεσμα», δήλωσε παρόλα αυτά και προσέθεσε ότι βλέπει στο ποσοστό του συνασπισμού του τη δυνατότητα να παίξει ρόλο στο σχηματισμό κυβέρνησης.

Χαρακτηριστική είναι η ...χολική αντίδραση του γερμανικού περιοδικού «Spiegel» για το αποτέλεσμα των εκλογών: «Διαλύθηκαν οι ψευδαισθήσεις: Η Ευρώπη ήθελε μια σταθερή κυβέρνηση υπό τον Μπερσάνι. Όμως οι Ιταλοί αρνήθηκαν – αντάμειψαν τον πολιτικό των σκανδάλων Σίλβιο Μπερλουσκόνι και τον κωμικό Μπέπε Γκρίλο».

Πηγή

Οι Ισραηλινοί ενδιαφέρονται για κοιτάσματα φυσικού αερίου, όχι μόνο νοτίως της Κρήτης αλλά και στον Θερμαϊκό κόλπο ανοιχτά της Θεσσαλονίκης, κάτι που δείχνει ότι η γεωπολιτική θέση της χώρας ως μέγεθος ξεπερνάει πλέον κάθε προσδοκία.

Μην ξεχνάμε ότι οι δηλώσεις του ανεκδιήγητου πρώην πρωθυπουργού ΓΑΠ ότι η Ελλάδα δεν έχει πετρέλαιο, και φυσικό αέριο, απέχουν μόλις λίγα χρόνια από την σημερινή εποχή. Και τώρα αποκαλύπτεται ότι η Ελλάδα "κάθεται" κυριολεκτικά σε ένα ενεργειακό "Ελντοράντο" κάτι που αποδεικνύεται από τον αριθμό, και το μέγεθος των παικτών που θέλουν να λάβουν μέρος στη διαχείρισή του.

Την αποκάλυψη έκανε χθες από το βήμα του Athens Energy Forum, ο πρέσβης του Ισραήλ στην Ελλάδα κ. Άριε Μέκελ. Σύμφωνα με τον κ. Μέκελ υπάρχουν ισραηλινοί επιστήμονες οι οποίοι πιστεύουν ότι η Ελλάδα έχει φυσικό αέριο και είναι έτοιμοι να ξεκινήσουν έρευνες στη χώρα μας. Πιο συγκεκριμένα ο ισραηλινός πρέσβης είπε πως υπάρχει ενδιαφέρον από την εταιρεία που ανακάλυψε το κοίτασμα του Λεβιάθαν στα ανοιχτά του Ισραήλ, μια ανακάλυψη που έφερε σαρωτικές ανακατατάξεις συνολικά στην Ανατολική Μεσόγειο καθώς λειτούργησε ως καταλύτης και για την Κύπρο, να δραστηριοποιηθεί και στην Ελλάδα.

Ο κ. Μέκελ διευκρίνισε ότι το ισραηλινό ενδιαφέρον δεν περιορίζεται μόνο στα νότια της Κρήτης – θυμίζουμε ότι πέρυσι το καλοκαίρι κατατέθηκε επίσημη πρόταση από την ισραηλινή Delek να κάνει έρευνες στην επίμαχη περιοχή, ωστόσο επελέγη τελικώς από την κυβέρνηση η μέθοδος των σεισμικών ερευνών που βρίσκονται σε εξέλιξη από την PGS – αλλά όπως διευκρίνισε, και στο βορρά.

Η εταιρεία στην οποία αναφέρθηκε ο ισραηλινός πρέσβης είναι η περίφημη Ratio Oil, με επικεφαλής τον κ. Eitan Eisenberg, δηλαδή τον άνθρωπο που πρώτος ερεύνησε και εντόπισε τα τεράστια κοιτάσματα αερίου στο Ισραήλ. Η Ratio Oil ξεκίνησε ως μια μικρή πετρελαϊκή εταιρεία η οποία ωστόσο γιγαντώθηκε μετά την ανακάλυψη του Λεβιάθαν, στο οποίο και κατέχει μερίδιο 15%. Οι ίδιες πληροφορίες αναφέρουν ότι η Ratio Oil, η οποία συνεργάζεται με την ελληνικών συμφερόντων Energean Oil & Gas, έχουν από κοινού προσεγγίσει την ελληνική κυβέρνηση καταθέτοντας από τον περασμένο Οκτώβριο επίσημη πρόταση για να ξεκινήσουν έρευνες για τον εντοπισμό φυσικού αερίου στο Θερμαϊκό κόλπο στα ανοιχτά της Θεσσαλονίκης.

Μάλιστα ο ισραηλινός γεωλόγος έχει υπογραμμίσει στις επαφές που είχε με τις ελληνικές αρχές ότι είναι αισιόδοξος για τη συγκεκριμένη περιοχή: «Εάν υπάρχει αέριο να είστε σίγουροι ότι θα το βγάλουμε» φέρεται να έχει διαμηνύσει σε συνάντηση που είχε με την ηγεσία του ΥΠΕΚΑ.

Παρά το γεγονός ότι η πρόταση έχει γίνει από τον περασμένο Οκτώβριο, οι ελληνικές αρχές δεν έχουν δώσει ακόμη –θετική ή αρνητική– απάντηση στην ισραηλινή εταιρεία. Ο κ. Μέκελ ανέφερε ότι η πρόταση για έρευνες φυσικού αερίου στο βορρά, έχει ήδη παρουσιαστεί στις αρμόδιες αρχές. Πρόσφατα το ισραηλινό ενδιαφέρον για δραστηριοποίηση στη Β. Ελλάδα κοινοποιήθηκε στην ελληνική κυβέρνηση σε ανώτατο επίπεδο, με την ισραηλινή πλευρά να λαμβάνει θετικά μηνύματα ανταπόκρισης.

Όπως γίνεται κατανοητό το ενεργειακό "παιχνίδι" στην χώρα μας καθίσταται πλέον περίπλοκο με πολλά γεωστρατηγικά "βουβάλια" να έχουν έμπλακεί σε αυτό (όπως ΗΠΑ,Ρωσία,Γαλλία, Γερμανία, και Ισραήλ), και το πολιτικό προσωπικό της χώρας θα πρέπει να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων για να προκύψουν τα μέγιστα οφέλη για τον Ελληνισμό, κάτι για το οποίο δεν μας έχουν δώσει ενθαρυντικά δείγματα στο παρελθόν.

Πηγή